نام پژوهشگر: حسن یوسفیان
حسن یوسفیان محسن جوادی
• در سال های 1270 و 1277 میلادی، برخی از مقامات کلیسایی دیدگاهی را به ابن رشدیان نسبت داده اند که امروزه آن را با عنوان «نظریه حقیقت دوگانه» می شناسیم. تفسیر کلیسایی این نظریه چنین است: می توان هم زمان دو حقیقت متناقض (یکی دینی و دیگری فلسفی) را پذیرفت. • با نگاهی به سخنان ابن رشد و ابن رشدیان و با تحلیل مفهوم «دوگانگی حقیقت» و با بهره گیری از سخنان کسانی که به بررسی نظریه یادشده پرداخته اند، می توان درباره مقصود از این دوگانگی احتمالات هفت گانه ای را مطرح ساخت که در ذیل چهار عنوان کلی قرار می گیرند: دوگانگی هستی شناسانه، دوگانگی معرفت شناسانه، دوگانگی زبان شناسانه، و دوگانگی عمل گرایانه.
علی عزیزخانی حسن یوسفیان
چکیده واژگان کلیدی: نراقی، کلام، اندیشه های کلامی و نجات. ملا احمد نراقی از علمای پرنفوذ و اندیشمند دوره قاجاریه و علاوه بر فقیه بودن، متکلم نیز بود. ایشان در مباحث اعتقادی خود از روش نقلی و در برخی موارد از روشی عقلی بهره جسته است. گزیده اندیشه های کلامی مرحوم نراقی: وظیفه اولی مکلف در عقاید وجوب تحصیل علم است، و اگر بر تحصیل علم قادر نبود، تحصیل ظن کفایت می کند، و منظور از استدلال و نظر در عقاید براهین فلسفی و کلامی نمی باشد، بلکه دلیل اجمالی کافی است. شناخت حقیقت ذات و صفات الهی محال و شناخت وجود خدا تنها از طریق آثارش ممکن است. اصول دین در عدد پنج منحصر نمی باشد؛ زیرا اموری هست که اعتقاد به آنها واجب است، اما جزء این پنج مورد نمی باشد. راه های اثبات وجود خدا عبارت است از: 1- فطرت؛ 2- تدبر در صنع الهی(نظم)؛ 3- دلایل فلسفی، لکن دلایل فلسفی باید همراه تهذیب نفس باشد. در چگونگی جبر و اختیار به حدیث «ولکن امر بین امرین» استناد می شود، و بهترین معنای آن از بین معانی ذکر شده، اختیار امکانی است که به برکت ائمه حاصل شده است. تمامیت قاعده لطف پذیرفتنی نیست. ضرورت نبوت بر اساس نیازمندی حیات اجتماعی بشر به قانون کامل، تبیین می شود، و نبوت پیامبر اسلام با استفاده از دلایل عقلی و نقلی اثبات می شود، و در دلیل نقلی عبارتهای کتاب مقدس بررسی شده است. برای اثبات ولی فقیه دلایل عقلی و نقلی ارائه شده، و گستره اختیارات ولی فقیه همان اختیارات پیامبر و امام است. پایان دنیا را، فقط خدای متعال می داند، و دنیا زمانی تمام می شود که سه مرحله تحقق یابد: 1–تحقق علائم ظهور امام زمان؛ 2- ظهور حضرت و رجعت ائمه؛ 3- تحقق علائم قیامت. علاوه بر بهشت عدن، بهشت های دنیایی نیز وجود دارد، و از اخبار استفاده می شود که همه مکانها (مگر مواردی اندک) صلاحیت بهشت بودن را دارند، و ارواح انبیاء و ائمه در بهشت دنیایی می باشد. بر اساس قرآن و روایات حسابرسی اعمال در قیامت برای همه انسانها حتی انبیاء و ائمه می باشد.
محمدرضا ملایی حسن یوسفیان
دین حقیقتی است انکار ناپذیر که بر همه ابعاد انسانی سایه افکنده و حضور خود را همواره در همه چیز نمایانده است کسانی که با این حقیقت زندگی و آنرا لمس می کنند چونان هوای پیرامون آنرا تجربه می کنند بی آنکه در آن تامل کنند و نظری مستقل به آن بیفکنند در این میان سوال و پرسش از گوهر و صدف دین سوالی بجا و قابل تامل است چرا که فهم صحیح و دقیق که خود زیربنای شناخت صحیح دین است می تواند منشا دینداری و در نتیجه رسیدن به حقیقت باشد
اسدالله شفق حسن یوسفیان
در این رساله سعی شده تا شبهات مربوط به مساله ی امامت تا آنجا که مربوط به حوزه موضوع پایان نامه بوده (شبهات فخررازی در این موضوع) بررسی و پاسخ داده شود. شبهاتی را که در این نوشتار مطرح و پاسخ داده شده می توان به دو دسته کلی تقسیم کرد. 1- شبهات مربوط به امامت عامه، که شبهات مربوط به وجوب نصب امام بر خداوند و عصمت امام بررسی و پاسخ داده شده است. 2- شبهات مربوط به امامت خاصه، در این بخش شبهات مربوط به دلایل اثبات امامت امیرالمومنین (ع) پاسخ داده شده است، و چون دلایل امامت حضرت علی (ع) به سه دسته کلی یعنی افضلیت و عصمت آن حضرت و نصوص تقسیم می شود، و نصوص نیز آیات قرآن و احادیث نبوی می باشد، شبهات نیز به اقسام یاد شده تقسیم می شود.این نوشتار در هشت فصل تنظیم شده است.
شبیه حیدر حسینی حسن یوسفیان
موضوع بحث در تاریخ اسلام از اهمیت خاصی برخوردار است، و برای هدایت بشر و جامعه اسلامی فواید گوناگونی دارد که اینجا تعدادی از فواید آن در آینه سخنان حضرت امیرالمومنین بیان شده است: الف- نشان دادن راه سعادت، هر انسان همواره دنبال سعادت و خوشبختی است. لذا یکی از اهداف بعثت واقعی انبیاء بازگو کردن راه سعادت است. ب-غفلت زدایی انسان تحت تاثیر اوضاع قرار میگیرد و زود از هدف خویش غافل می شود یکی از اهداف بعثت انبیاء بر طرف کردن این غفلت ها است. ج-یادآوری نعمتهای الهی، یکی از خدمات انبیاء آن است که نعمتهای الهی را همواره به یاد انسان می آورند. د-شکوفا کردن فطرت خداجویی انسان انسانها فطرتا خداجو و خداشناس هستند. اما در اثر عواملی این فطرت از کارایی باز می ماند انبیاء این فطرت را شکوفا می سازند. ه-تکمیل فضائل اخلاقی هر چند ریشه فضائل اخلاقی در نهاد همه انسانها تعبیه شده است اما در صورتی که پیامبران نبودند بسیاری از این فضائل به فراموشی سپرده می شد. و-شکوفا کردن تفکرات عقلی: امام علی (ع) تفکرات عقلی انسان را به گنجی تشبیه می کند که خود او از آن خبر ندارد و انبیا او را از وجود این گنج با خبر می سازند. ز-تشکیل حکومت و برقراری عدالت، چون وجود حکومت برای جلوگیری از هرج و مرج و اقامه عدالت در جامعه لازم و ضروری است زیرا پیامبر الهی فقط به ارائه قانون و شریعت اکتفا نمی کند بلکه وظیفه او در صورت امکان تشکیل حکومت هم است. نکته در خور توجه آن است که برای شناخت اهداف بعثت از دیدگاه امام علی (ع) می توان به سخنان ایشان در توصیف جهان قبل و بعد از بعثت پیامبر گرامی اسلام مراجعه کرد. نکته دیگر آن است که جهت تحقق بخشیدن به اهداف بعثت یک سری شرایط و وخصوصیات برای پیامبر و نماینده الهی ضروری است.
عزیزالله حسن زاده احمدحسین شریفی
این تحقیق چهار فصل دارد که در فصل اول، معنای عقل از دیدگاه مولانا و غزالی بررسی شده است که در مجموع مولانا عقل را به پنج معنا می داند که عبارت می شوند از عقل غریزی، تجربی، عملی، عقل به معنای علوم ضروری، عقل سلیم که با روایات معصومین (ع) نیز مطابقت دارد. فصل دوم «ارزش و جایگاه عقل» از نگاه مولانا بررسی شده است. فصل سوم پیرامون قلمرو عقل بحث شده است، در این که مولانا محدوده عقل و دایره کاربرد آن را تا چه حد می داند؟؛ نتیجه بدست آمده آن است که مولانا عقل را به دوگونه تقسیم می کند. عقل کلی که آن را می ستاید و از آن به زیر مجموعه عالم هستی تعبیر می کند و انبیاء (ع) را عقل کل می خواند و ما در این جا با دقت تمام معنای عقل کل را از دیدگاه مولانا بررسی می کنیم. قسم دیگر، عقل جزیی است که مولانا آن را در حیات انسان لازم و ناکافی می داند تا این که هماهنگ با عقل عملی بشود. فصل چهارم نیز پیرامون آسیب شناسی عقل است که مولانا هوی، حرص، طمع، وهم و خیال و... را متضاد با عقل می داند.
موسی محسنی احمد حسین شریفی
حب یا محبت، نوعی وابستگی است که در موجود زنده نسبت به امور ملایم با طبع حاصل می شود، و با رشد موجود زنده در جهات مختلف توسعه می یابد. حب ذات نیز پدیده ای توأم با حیات و زندگی بوده، و هر موجود زنده ای خود را دوست دارد. البته نفس یا خود، دارای لایه ها و مراتب مختلفی است، که در هر مرتبه، گرایش ها و توانایی های متناسب با خود را دارد. سیر به سوی کمال نهایی انسان نیز در گرو باروری توانایی های مراتب عالی وجود انسان میسر می گردد. دلایل عقلی، تاریخی و تجربی، فطری بودن حب ذات را ثابت می کند، و اسلام نیز بالاترین ظرفیت را برای رشد استعداد فطری انسان قایل شده است. توانایی های فطری در هر موجودی، ویژگی های خاصی دارد، و یکی از ویژگی های فطریات انسان، میل به بی نهایت است. از نظر اسلام، انسان دارای دو بعد وجودی است، و زندگی او نیز دارای سه بخش طبیعی محض، طبیعی توأم با حیات انسانی، و حیات معقول می باشد. بر این اساس، فضیلت طلبی انسان مربوط به بعد مثبت و انسانی و قوای آن بوده، و رذایل انسانی هم مربوط به بعد منفی یا حیوانی است. انسان همواره مراحلی از زندگی خود را صرفاً در بستر حیات طبیعی می گذراند، و به همین دلیل زمینه برای فرو رفتن بیشتر در این بعد فراهم است؛ اما رشد عقلانی و تربیت صحیح دینی باعث می شود که خوددوستی فطری انسان در جهت مثبت و کمال انسانی توسعه یابد. اگر انسان از توجه به این بعد غافل گردد، دچار خودفراموشی خواهد شد. این پدیده گاهی در اثر بی توجهی به رشد استعدادهای بعد مثبت و غوطه ور شدن در نیازهای جسمانی و حیوانی قبل از رسیدن به خود حقیقی رخ می دهد، و گاهی نیز بعد از رسیدن به کمال عقلانی و خود حقیقی در اثر توجه مجدد و بیش از اندازه به نیازهای جسمانی شکل می گیرد.
عبدالحسین عرفانی حسن یوسفیان
بنابراین این تحقیق در یک مقدمه و چهار فصل تنظیم شده است. در مقدمه، موضوعاتی چون تبیین موضوع، اهداف تحقیق، روش تحقیق، پیشینه تحقیق، فرضیه های تحقیق، خلاصه تحقیق و پیشگفتار مورد بررسی قرار گرفته است. در فصل اول، کلیات بحث مثل معانی عدل، مقصود از ظلم، جایگاه عدل الهی در جهان بینی اسلامی، افتراق متکلمان مسلمان در مساله عدل الهی، فواید و آثار اعتقاد به عدل الهی در زندگی فردی و اجتماعی، عدل الهی و مساله حسن و قبح ذاتی افعال طرح شده است. در فصل دوم با عنوان "عدل تکوینی از دیدگاه امام علی" موضوعاتی از قبیل احسن بودن نظام عالم، عبث نبودن آفرینش، رابطه عدل الهی و شرور طبیعی، آزمایش و ابتلاء، عدالت در تقسیم رزق از دیدگاه امام علی تحقیق و بررسی شده است. در فصل سوم با عنوان "عدل تشریعی از دیدگاه امام علی" مکلف بودن انسان، رابطه میان حق و تکلیف بررسی شرور اخلاقی از دیدگاه امام علی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. سرانجام در فصل چهارم با عنوان"عدل جزایی از دیدگاه امام علی مباحث مانند عدل الهی و اختیار انسان، قضا و قدر و اختیار انسان، عدل الهی و ثواب و عقاب اخروی و عدل و فضل مورد بحث و تفحص قرار گرفته است.
محمد علی جوادی حسن یوسفیان
رساله حاضر با عنوان ماهیت وحی از دیدگاه فلسفه مشاء و کلام امامیه در چهار فصل و ذیل عناوین کلیات، ماهیت وحی از دیدگاه فلسفه مشاء، ماهیت وحی از دیدگاه کلام امامیه و جمع بندی و نتیجه تنظیم شده است. در فصل اول کلیاتی نظیر طرح کلی تحقیق و برخی واژگان کلیدی نظیر فلسفه مکتب مشاء کلام و وحی بررسی شده است. فصل دوم و سوم که حجم اصلی این رساله را تشکیل می دهند به بررسی وحی در دو دیدگاه فلسفه مشا و کلام امامیه می پردازد. فارابی و ابن سینا به عنوان دو تن از بزرگترین فیلسوفان مشا ب نمایندگی از این مکتب فکری برگزیده شده اند تا آرای آنان در باب وحی مورد بررسی قرار گیرد. در هر بخش سعی شده تا آرای این دو فیلسوف در کنار یکدیگر مورد بررسی قرار گیرد.فارابی و ابن سینا با تکیه بر کاربرد قوای باطنی پیامبر به ویژه قوه متخیله و قوه ناطقه، به تفسیر وحی می پردازند. در این رساله به تبیین فارابی و ابن سینا از دو مرحله تلقی و دریافت معارف و حیائی و نیز نزول معارف و حیائی پرداخته شده و تفاوت آرای آنان مورد بررسی قرار گرفته است. و سپس با توجه به موضع آنان در باب حقیقت وحی به برخی ویژگی وحی و نیز برخی مباحث ثانوی نظیر نبی و فیلسوف، ارکان وحی، وحی و دیگر اقسام کشف و موهبتی بودن یا اکتسابی بودن وحی پرداخته شده است. در فصل سوم وحی از نظرگاه کلام امامیه مورد مورد بررسی قرار گرفته و پس از طرح برخی مباحث مقدماتی نظیر کلام و مبانی فلسفی، حقیقت نبوت، تاریخچه بحث د رکلام اسلامی و محورهای بحث ، موضع متکلمین شیعی در باره حقیقت کلام الهی حدوث و قدم کلام الهی نحوه انتساب آن به خداوند و وصف فعل بودن صفت کلام مطرح شده و سپس به بیان برخی ویژگیهای وحی بر اساس موضع متکمین امامی نظیر عصمت، اطمینان بخش بودن سرشت وحی و منزل بودن آن اشاره شده است. سپس مباحثی همچون حقیقت واسطه های وحی در دیدگاه کلامی، وحی و اقسام دیگر کشف و نزول دفعی و تدریجی قرآن مطرح شده و در پایان فصل به ارزیابی این نظریه پرداخته است. در پایان نیز مقایسه ای اجمالی میان دو دیدگاه صورت گرفته است و نشان داده شده که چگونه تفاوتهای موجود میان این دو نظریه از تفاوت در چشم انداز هر یک از آنها به بحث نشات گرفته است.
عناب علی مفکری حسن یوسفیان
این رساله تحقیقی است در باره موضوع مهم شریعت و حقیقت که همواره یکی ازمهم ترین مسائل عرفان بوده و واکنش های مختلفی در باره آن صورت گرفته است. 1- عرفان و تصوف مکتبی است که در آن برای کشف حقایق هستی تلاش می شود با تکیه بر کشف و شهود ، نه برهان و استدلال. کلمه تصوف که در قرن دوم و عرفان که در قرن سوم هجری معمول گشت معمولا مترادف یکدیگر بکار می روند. اگرچه تفاوتهایی نیز برای آن ذکر کرده اند. از همان آغاز میان صوفیان کسانی بوده اند که به بهانه های مختلف نسبت به دستورات و قوانین شریعت بی اعتنایی نشان می دادند و علاوه بر علماء خود عرفا در کلمات شان به این انحراف اشاره کرده اند. عرفا و صوفیه اصل این سه واژه را از پیامبر اکرم (ص) می دانند و طبق حدیثی که به پیامبر اکرم نسبت می دهند سیر و سلوک خود را به سه مرحله شریعت، طریقت و حقیقت تقسیم نموده اند و این تقسیم در قرن چهارم هجری تحکیم شد. شریعت در لغت به معنای راهی است که در کناره رودخانه که خلایق و بهائم از آن جا آب می خورند و در اصطلاح به مجموعه دستورات و قوانین الهی اطلاق می شود. طریقت در لغت به معنای راه و روش و در اصطلاح عرفا و صوفیه به راه و روش مخصوص آنها که مشتمل بر (مقامات و احوال) است که سالک برای رسیدن به حقیقت باید از آنها بگذرد، گفته می شود و نزد بعضی از آنها طریقت همان عمل به شریعت است. حقیقت در لغت به معنای چیزی است که بطور قطع ثابت و یا در جای خود مستقر است و در اصطلاح عرفا آخرین و مهم ترین منزل سلوک از منازل سه گانه گفته می شود. در این بحث میان عرفا و صوفیه دو نظر کلی وجود دارد: 1- این سه تا مراحل و مراتب یک حقیقت اند. 2- این سه تا حقایق مختلف و جدا از یکدیگرند. عرفا ربانی و شریعت مدار طرفدار نظر اول اند. آنها معتقدند که هیچ مرحله و مقامی نیست که انسان در آن از شریعت و عبادت بی نیاز شود . ما در فصل سوم آراء و دلایل آنان نیز بحث های مربوط به آن را مورد بررسی قرار داده ایم. و در فصل چهارم آراء کسانی که معتقد به نظر دوم اند می گویند که سالک با رسیدن به حقیقت از شریعت بینیاز می شوند را آورده و مبانی شریعت گریزی و انحرافات آنان را در این زمینه مورد بررسی قرار داده ایم.
غلامرضا رسولی (کمالی) حسن یوسفیان
این پایان نامه که در موضوع معادشناسی نگاشته شده است،شامل شش فصل می باشد که در هر کدام از آنها به جنبه هایی از معاد، با دید فلسفی- کلامی، از نظر خواجه نصیرالدین طوسی و فخرالدین رازی، پرداخته شده است. در اولین فصل کلیاتی در باره موضوع تحقیق مطرح گردیده است. مباحثی چون: تبیین مسأله، معنای لغوی و اصطلاحی معاد، پیشینه، و سوالات اصلی و فرعی معادشناسی، قلمرو، فرضیه و روش تحقیق، زندگی نامه ی خواجه نصیر و فخررازی. در فصل دوم، امکان یا عدم امکان معاد بحث و بررسی شده و به مقوله هایی ذیل پرداخته شده است: مفهوم امکان، امکان ذاتی و وقوعی، بررسی قاعده ی حکم الامثال، قدرت مطلق و بی پایان خداوند، نمونه های عینی معاد، زنده شدن زمین، نمونه های عینی معاد در قرآن. فصل سوم در باره ضرورت معاد است. برای اثبات ضرورت آن دو نوع دلیل آمده است. یکی ادله ی نقلی که ابتدا سراغ قرآن رفته، سپس برهان اخبار انبیا از معاد آمده است. دیگری ادله ِ عقلی، در این قسمت ابتدا برهان حکمت، سپس برهان عدالت خداوند بر ضرورت معاد، تقریر شده است. در فصل چهارم، مباحث حقیقت انسان، و نفس(روح) شناسی از دو دیدگاه بررسی شده است. حقیقت روح، دوگانگی روح و بدن، مادی یا مجرد بودن روح، حدوث و قدم نفس، در این فصل آمده است. بحث های معاد جسمانی و روحانی، در فصل پنجم آمده است.در این فصل مقوله هایی چون: کیفیت معاد در قرآن ، ملاکهای جسمانی یا روحانی بودن، ادله و شواهد هر یک از طرفداران معاد جسمانی تنها، روحانی محض، روحانی-جسمانی، و نظرات تطبیقی خواجه نصیر، فخررازی، ابو علی سینا و ملاصدرا، آورده شده است. در فصل آخر (ششم)، شبهات معاد تحلیل و تقریر گردیده است. در این فصل، زیر مجموعه های ذیل آمده است: شبهات منکران اصل معاد در قرآن و پاسخ آنها، شبهات معاد جسمانی، شبهه ی اعاده ی معدوم شبهه ی آکل و ماکول و .... به تفصیل آمده است.