اتصالات در قاب های خمشی بعنوان نقاط ضعف سازه های بتنی پیش ساخته به حساب می آیند. ممان خمشی در چنین قاب هایی بایستی توسط مکانیزم های مناسبی منتقل گردند که جهت حصول اطمینان از عملکرد مطلوب این مکانیزم های سازه ای، آزمایش اتصالات تحت بارهای شبیه سازی شده ی زلزله ضروری است. در این پژوهش تعداد 2 نمونه اتصال تیر به ستون پیش ساخته و یک نمونه اتصال یکپارچه با مقیاس واقعی در قاب پیرامونی از طبقه سوم یک ساختمان پنج طبقه بصورت قاب خمشی ساخته و تحت بارهای چرخه ای تناوبی مورد آزمایش قرار گرفتند. منحنی های هیسترزیس رفتاری، مقاومت ها، سختی ها، میرایی ها، استهلاک انرژی و ضریب شکل پذیری نمونه های پیش ساخته و نمونه یکپارچه بررسی و مورد مقایسه قرار گرفت. نمونه یکپارچه mo رفتار مناسبی از لحاظ پارامترهای لرزه ای نشان داد. مقایسه نتایج آزمایشگاهی نشان می دهد رفتار دینامیکی نمونه pc1 که آرماتورهای فوقانی و تحتانی از تیرهای دو طرف وارد ناحیه اتصال آن ظده بودند، به رفتار نمونه درجا بسیار مشابه و نزدیک بود که بر مبنای نیازهای لرزه ای کاملا قابل قبول می باشد. نمونه pc2 که در اتصال آن از همپوشانی آرماتورهای u شکل استفاده شده بود در مقایسه با نمونه درجا رفتار نسبتا مناسبی از خود نشان داد. استفاده از اتصال pc1 در قاب های خمشی پیش ساخته بتنی برای مناطق با لرزه خیزی زیاد و شکل پذیری متوسط با اندکی اصلاحات و توصیه های طراحی پیشنهاد شد. با توجه به مکانیزم رفتاری نمونه pc2 ، جهت بهبود رفتار لرزه ای این اتصال نیز پیشنهادات طراحی و اجرایی ارائه گردید.