در مطالعه هر پدیده یا واقعه ای نیاز به دانستن منشاء و چگونگی آن امری اجتناب ناپذیر است. بررسی چگونگی تأثیر عکاسی بر دیگر هنرها نیز بدون مطالعه تاریخ آن امری غیرممکن خواهد بود. عکاسی پدیده ای است که به شدت تکنیک و تکنولوژی را به خدمت گرفته و هنری است که با پیشرفت تکنولوژی به رشد سریع تری دست پیدا می کند و بین این دو پیوند محکم برقرار شده است و عکاسی به مدد یاری گرفتن از تکنولوژی توانسته در این مدت کم به عرصه های بیشتری راه پیدا کند. در ابتدای ظهور عکاسی تاکنون واکنش های مختلفی از سوی هنرمندان در مقابل این پدیده رخ داده است. چنان که عده ای از هنرمندان از عکاسی بهره جسته و عده دیگر به جبهه گیری در مقابل آن پرداخته اند. در این رساله با توجه به اهمیت عکاسی در سال های پایانی قرن نوزدهم و تأثیر آن بر دیگر هنرها به بررسی ویژگی های هنری عکاسی و نقش عکس در دو کشور فرانسه و انگلیس در حدود سال های 1890 تا 1930 پرداخته می شود. اهداف مورد نظر در این رساله شامل : چگونگی تأثیر عکاسی بر نقاشی چهره نگاری که قبل از دیگر شاخه های نقاشی تحت تأثیر عکاسی قرار گرفت، و در بخش های بعدی تأثیر عکاسی بر منظره سازی در نقاشی و گراوورسازی بررسی می شود و در پایان فصل کارکرد ارتباطی عکاسی و گرافیک شرح داده می شود. در ادامه به اینکه عکاسی در بین سبک های مختلف هنری چه جایگاهی را داشته، پرداخته می شود. ورود عکاسی در آن زمان با سبک های مختلف هنری( بیشتر سبک های نقاشی ) همچون رئالیسم، امپرسیونیسم و پست امپرسیونیسم و ......همزمان گشت و عکاسی همچنان که بر این سبک ها تأثیر گذاشت از آنها نیز تأثیر پذیرفت. در ادامه نیز به معرفی هنرمندان و رابطه آنها با عکاسی و عکاسان هنرمند پرداخته می شود. در فصل پایانی به بررسی ویژگی های هنری عکاسی و دلیل ماندگاری عکاسی از آن زمان تاکنون پرداخته می شود. تحقیق و بررسی این رساله با توجه به موضوع آن که بررسی ویژگی های هنری عکاسی در قرن نوزدهم در اروپا می باشد به صورت تاریخی، توصیفی انجام گرفته است که با مطالعه و تحقیق گسترده در بین منابع کتابخانه ای، مجلات، مقالات و اینترنت صورت پذیرفته است. امید است که رساله موجود، منبع مفید و مناسب برای علاقمندان به عکاسی باشد