لایه ی مرزی آرام روی یک استوانه در رینولدز بحرانی تحت تأثیر اغتشاشات نواحی پایین دست جریان قرار خواهد گرفت که باعث به تأخیر افتادن نقطه ی جدایش شده و درنتیجه کاهش شدید ضریب متوسط درگ را به همراه دارد. از آن جا که مدل های کاملاً اغتشاشی قادر به پیش بینی این پدیده نیستند، تحقیق گسترده ای برای یافتن و به کار گیری یک مدل مناسب انجام گرفته شده است و سرانجام مدل کا اپسیلون استاندارد با توابع دیوار و مدلکا اوموگای ویلکاکس با مدل سازی ناحیه ی مجاور دیوار برای مقایسه ی نتایج انتخاب شده و برای حل آن ها از روش حجم محدود در شبکه های منطبق بر مرز- با تصحیح کد محاسباتیِ caffa- استفاده شده است. نتایج به دست آمده برای رژیم های زیر بحرانی و فوق بحرانی، در قالب مقایسه ی اعداد استروهال، زوایای جدایش، ضرایب درگ، لیفت، اصطکاک و فشار -به صورت مقادیر متوسط و نوسانی- ارائه شده اند. به علت گستردگی و حساسیت داده های تجربی در شرایط مختلف تونل باد، مقایسه های کمی با یک داده ی تجربی به خصوص بدون اشکال نخواهد بود؛ به هر حال نتایج مدل ویلکاکس با نشان دادن یک قابلیت ذاتی در پیش بینی انتقال نسبت به مدل دیگر دارای ارجحیت بیشتری می باشد و در پایان اثر اندازه ی شتاب ]ثابت[ جریان ورودی با استفاده از این مدل بررسی شده است.