مطالعه حاظر تلاش نمود چگونگی بیان مکالمات تحسینی توسط گویشوران انگلیسی آمریکایی و فارسی را توصیف نماید. همچنین مکالمات تحسینی در این دو زبان مورد مقایسه قرار گرفت تا شباهت ها و تفاوتهای احتمالی موجود در الگوهای تحسین دو زبان تعیین شود.. به این منظور، 25 فیلم فارسی و 15 متن فیلم آمریکایی که به مسائل خانوادگی و اجتماعی می پرداختند مورد استفاده قرار گرفتند و 180 نمونه مکالمات تحسینی را در هر یک از دو زبان گردآوری شد. پس از ثبت و کدبندی مکالمات تحسینی، بسامد ویژگی های گوناگون آنها مورد بررسی قرار گرفت. همچنین از آزمون آماری مربع خی استفاده شد تا معنی دار بودن تفاوت بسامد استفاده از تحسین بوسیله گویشوران انگلیسی آمریکایی و فارسی، و نیز تفاوت در انتخاب موضوعات تحسین، انتخاب واژگان توسط گویشوران این دو زبان، پاسخ های تحسین و نیز شباهت ها و تفاوت های جنسیتی موجود در الگوهای تحسین در این دو زبان مورد بررسی قرار گیرد. نتایج این تحقیق نشان داد که گویشوران انگلیسی آمریکایی به ترتیب، عملکرد، شخصیت و ظاهر مخاطب خود را بیشتر مورد تحسبن قرار میدادند اما در زبان فارسی اغلب شخصیت، عملکرد و اشیای متعلق به مخاطب مورد تحسین قرار می گرفت. در مقایسه با فارسی زبانان، گویشوران انگلیسی آمریکایی تمایل بیشتری برای استفاده از تحسین در مکالمات خود داشتند. همچنین زنان در مقایسه با مردان در تحسین های خود در هر دو زبان از تشدید کننده های بیشتری استفاده کردند که نشان می دهد گویشوران زن تمایل به تاکید بر مفهوم مثبت تحسین خود داشتند. همچنین مشاهده شد برخلاف گویشوران انگلیسی آمریکایی که تمایلی به استفاده از تشبیه در تحسین نداشتند، فارسی زبانان به ویژه مردان تمایل بیشتری به مقایسه مخاطب خود با چیزی که دارای معنی مثبت است نشان دادند و به این ترتیب احساس مثبت خود در مورد مخاطب را بیشتر مورد تاکید قرار دادند. علاوه بر این، فارسی زبانان معمولا هنگامی که مورد تحسین قرار می گرفتند از پاسخ دادن خودداری می کردند و یا تمایل به مخالفت با تحسین داشتند در حالی که گویشوران انگلیسی آمریکایی هنگامی که مورد تحسین قرار می گرفتند بیشتر از پاسخ های موافق استفاده می کردند.