مقدمه: در عصر حاضر، ورزش به عنوان یک بخش اقتصادی چه از بعد عملی و چه تماشایی، در تولید و مصرف کالاها و خدمات ورزشی و توسعه اقتصادی جوامع مختلف نقش اساسی دارد(1). سهم قابل توجه صنعت ورزش در تولید ناخالص داخلی و همچنین اختصاص یافتن 1 تا 3 درصد تولید ناخالص داخلی به مخارج ورزشی در کشورهای پیشرفته(2) ، نشانگر اهمیت و رشد صنعت ورزش نسبت به دیگر صنایع است. و با مشخص کردن اثر مخارج ورزشی بر تولید ناخالص داخلی، می توان به تأثیر مخارج ورزشی در رشد اقتصادی کشور پی برد. . و با توجه به اینکه با تلاش های انجام گرفته توسط محقق، پژوهشی در این زمینه یافت نشد، از اولویت های تحقیقی به شمار می رود. مهمترین فرضیه های تحقیق عبارتند از: 1. مخارج ورزشی دولت بر تولید ناخالص داخلی اثرگذار است. 2. مخارج ورزشی خانوار بر تولید ناخالص داخلی اثرگذار است. روش شناسی: این مطالعه از نوع توصیفی- پیمایشی محسوب می شود. و به دلیل ماهیت موضوع، جمع آوری اطلاعات با استفاده از روش کتابخانه ای صورت گرفته است. اطلاعات مورد نیاز شامل، تولید ناخالص داخلی و اجزای آن، مخارج ورزشی دولت و مخارج ورزشی خانوار از سال 1363تا 1386 بود.. پس از جمع آوری اطلاعات لازم، آزمون ها را بر اساس آمارهای موجود انجام دادیم. که برای بررسی اثرات مخارج ورزشی بر تولید ناخالص داخلی از برنامه eviews استفاده نمودیم. برای بررسی اثرات بلند مدت آن از مدل هم انباشتگی و اثرات کوتاه مدت آن از مدل خود رگرسیون برداری استفاده شده است(4). یافته ها: تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق نشان داد که شوک مثبت مخارج ورزشی دولت در کوتاه مدت (تا سه دوره) برتولید ناخالص داخلی اثر گذار است اما در بلند مدت اثرگذار نیست. همچنین، شوک مثبت مخارج ورزشی خانوار در کوتاه مدت و بلند مدت بر تولید ناخالص داخلی اثر گذار نیست. همچنین سهم تأثیر مخارج ورزشی دولت در تولید ناخالص داخلی بیشتر از سهم مخارج خانوار است. بحث و نتیجه گیری: همانطور که در نتیجه تحقیق بیان شد، مخارج ورزشی دولت بر تولید ناخالص داخلی تنها تا سه دوره اثرگذار است که دلایل احتمالی آن، بالا بودن هزینه های دولت در بخش هایی همچون صنعت و معدن، کشاورزی، حمل و نقل و سایر موارد می باشد که در مقایسه با این موارد، مخارج ورزشی دولت بسیار ناچیز است. همچنین نتایج نشان داد که هزینه های ورزشی خانوار اثری بر تولید ناخالص داخلی کشور ندارد. بالا بودن سهم هزینه هایی همچون مسکن و خوراکی ها در سبد هزینه های خانوار؛ پایین بودن میزان متوسط درآمد سالانه خانوار نسبت به هزینه ها، بالا بودن میزان تورم در کشور و عدم مشارکت درصد قابل توجه مردم در فعالیت های ورزشی، از جمله دلایل احتمالی پایین بودن مخارج ورزشی خانوار و سپس اثرگذار نبودن آن بر تولید ناخالص داخلی در ایران است.