پژوهش حاضر بر پایه نظریه شناختی با هدف بررسی تأثیر مقابله درمانگری بر افسردگی، افکار خودکار و بهزیستی شخصی دانشجویان انجام شده است. این تحقیق با بکارگیری طرح آزمایشی از نوع «پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل» اجرا شده است. برای انتخاب نمونه این پژوهش، با اجرای تست افسردگی بک افرادی را که به افسردگی متوسط تا شدید مبتلا بودند گزینش شدند. سپس از بین آنها 40 نفر را بطور تصادفی بر اساس نمره آزمون افسردگی بک همتا کرده و بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. دانشجویان با بکارگیری آزمون¬های بک، افکار خودکار و مک کامینز ارزیابی شده¬اند. سپس گروه آزمایش به مدت ده جلسه تحت روش مقابله درمانگری قرار گرفت. پس از اتمام دوره درمانی هر دو گروه مجدداً مورد آزمونهای فوق قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون t مستقل، کوواریانس، تحلیل واریانس چند متغیری در اندازه گیریهای مکرر و t برای گروههای زوجی استفاده شده است. این پژوهش نشان داد که مقابله درمانگری، علائم افسردگی و افکار خودکار دانشجویان را کاهش داده و در افزایش بهزیستی شخصی آنان تأثیر داشته است.