این مطالعه به تبیین فرایند مشارکت اجتماعی زنان روستایی در قالب عضویت در شرکت های تعاونی از طریق کشف تجربه زنان عضو در شرکت های تعاونی روستایی انجام گرفت. این مطالعه کیفی به روش مطالعات پایه ای با رویکرد استراوس و کوربین انجام شده است. محیط مورد مطالعه، آن دسته از روستاهای استان سمنان بود که در سال 1387در آنها شرکت تعاونی زنان روستایی تأسیس شده بود. ابزار جمع آوری اطلاعات مصاحبه باز و انجام بحث گروهی متمرکز بود. در مجموع 18مصاحبه با 14 زن روستایی و دو نفر از افراد گروه پشتیبان انجام شد و جلسه بحث گروهی متمرکز با حضور 6 نفر از اعضای یکی از شرکت تعاونی ها برگزار شد. یافته های تحقیق نشان می دهد که 6 عنصر اصلی در فرایند مشارکت اجتماعی زنان روستایی در قالب عضویت در شرکت های تعاونی تأثیر دارند که عبارتند از: تبدیل نیاز به توسعه فردی و اجتماعی به یک تقاضا برای توسعه فردی و اجتماعی، پذیرش نقش عضویت در گروه، برنامه ریزی برای مدیریت نقش ها و مقابله با محدودیت های فرهنگی مبتنی بر جنسیت در روستا، یادگیری دانش و مهارت های جدید و آگاهی نسبت به ارزش های خود و محیط زندگی، جستجوی توسعه فردی و اجتماعی، توانمندی و منشأ اثر شدن در اجتماع محلی و منطقه و تجربه عوامل مداخله گر تسهیل کننده و بازدارنده. مهمترین بخشی که سایر عناصر فرایند، حول محور آن، معنا و مفهوم می یابند، جستجوی توسعه فردی و اجتماعی است. نتایج مطالعه حاکی از آن است که توانمندی زنان، توسعه محلی و مشارکت اجتماعی مقوله هایی هستند که در فرایند عضویت زنان روستایی در شرکت های تعاونی شکل می گیرند و به نتیجه می رسند. برایند این فرایندها، غلبه زنان روستایی بر موانع و تبدیل شدن ایشان به منشأ اثر و تغییر در روستاهاست.