به علت پیچیدگی و حساسیت نرم افزار، به چند پارامتر در نرم افزار توجه ویژه ای می شود که یکی از این موارد کیفیت نرم افزار می باشد، قابلیت اطمینان نرم افزار بعنوان یکی از زیر مجموعه های کیفیت نرم افزار می باشد، در کیفیت نرم افزار، قابلیت اطمینان نرم افزار از جایگاه ویژه و اهمیت خاصی برخوردار است. بدون تردید، قابلیت اطمینان یک نرم افزار کامپیوتری، عنصر مهمی از کیفیت کلی به شمار می رود. اگر برنامه ای به کرات از اجرا باز بماند، عوامل کیفی دیگر نرم افزار، اهمیت خود را از دست می دهند. بنابرین ارزیابی زود هنگام قابلیت اطمینان یک برنامه در چرخه حیات، که اطلاعات معماری، تست و قابلیت اطمینان مولفه هایش می باشند، ضروری است. در این پژوهش روشی برای ارزیابی قابلیت اطمینان نرم افزار با استفاده از تئوری شواهد ( دمپستر- شافر) برای کاهش عدم قطعیت در قابلیت اطمینان نرم افزار و نزدیکتر شدن به عملکرد واقعی نرم افزار ارائه خواهد شد. بطور کلی تئوری دمپستر- شافر بر روی فرضیه نقص نسبت به بخشی از شواهد (شکست ها) که جزئی از یک سیستم هستند عمل می کند. در این تحقیق با استفاده از تئوری شواهد سعی شده که عدم قطعیت را کاهش و همراه با کاهش عدم قطعیت به افزایش قابلیت اطمینان نرم افزار برسیم. که این امر جز با تشخیص دقیقتر زمان وقوع خطا امکان پذیرنیست.پس از انجام محاسبات و محاسبه جرم هر یک از خطاها و میزان باور و امکان ،اگر خطا ها دارای عدم قطعیت بیشتر و باور کمتر باشند نتیجه می گیریم که احتمال رخ دادن آن بسیار ناچیز خواهد بود و افزایش تابع امکان و نزدیک شدن به تابع باور و افزایش تابع باور وکاهش امکان باعث کاهش عدم قطعیت و کاهش شکست نرم افزار و افزایش قابلیت اطمینان نرم افزار می گردد . با استفاده از این خطا ها و تبدیل خطا از جرم به احتمال به محاسبه قابلیت اطمینان می پردازیم.

هدف این پژوهش، بررسی نقش میانجی گرایانه و مستقیم معنای زندگی و دورنمای آینده در رابطه بین ویژگی های شخصیتی با انگیزش تحصیلی دانشجویان بود. همچنین در این پژوهش پرسشنامه ی دورنمای آینده متناسب با دانشجویان ایرانی برای نخستین بار رواسازی گردید. جامعه ی پژوهش در تحقیق حاضر، دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد بودند. در کل می توان گفت تاثیر فرهنگ، مذهب، روش زندگی، شرایط اقتصادی، عدم هماهنگی بین دروس دانشگاهی و مشاغل آینده توجیه کننده ی نتایج به دست آمده از این پژوهش می باشند.

با توجه به اینکه هیدروکربنهای نفت برای محیط زیست، سلامتی انسان و تمام موجودات زنده روی کره زمین مضر هستند از فرایندهای افزایش تجزیه زیستی که بیورمیدیشن نام دارند استفاده می شود. هدف این پروژه جداسازی باکتری تجزیه کننده نفت خام از خاکهای آلوده به نفت زمینهای اطراف میدانهای نفتی گچساران می باشد.پس از جداسازی باکتری ها از خاکهای آلوده تست تجزیه نفت خام و تولید بیوسورفاکتانت انجام شد. در نهایت شناسایی با روشهای کلاسیک و مولکولی انجام شد و شرایط رشد بهینه مطالعه شد.