مقدمه : پژوهش حاضر با هدف مقایسه عملکرد خانوادگی و رضایت زناشویی والدین نوجوانان اقدام کننده به خودکشی با غیر اقدام کنندگان صورت گرفته است. مواد و روش کار: نمونه این پژوهش شامل 100 نفر(50 نوجوان اقدام کننده به خودکشی و 50 نفر غیر اقدام کننده) بود. که به ترتیب به روش نمونه گیری در دسترس و خوشه ای- تصادفی انتخاب شدند. گروه غیر اقدام کننده از نظر ویژگیهای جمعیت شناختی با گروه اقدام کننده همگن شدند.ابزارهای پژوهش عبارت بودند از نسخه ایرانی مقیاس سنجش خانواده (fad-i) و پرسشنامه رضایت زناشویی enrich که پایایی آنها به ترتیب برابر با 93/0 و 92/0 محاسبه شده است. اولی توسط نوجوانان و دومی را مادران آنها تکمیل کردند. داده ها با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی، آزمون آماری t گروه های مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شد. نتایج: یافته ها نشان داد که بین عملکرد خانوادگی و رضایت زناشویی والدین و نیز ابعاد آنها در دو گروه تفاوت معنی داری وجود دارد. ( 05/0 (p < بین این متغیرها همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد. (05/0 (p <. همین طور، عملکرد خانوادگی و رضایت زناشویی می تواند پیش بینی کننده رفتار خودکشی در نوجوانان باشند. در این میان، بٌعد نقشها در عملکرد خانواده، و حیطه مسایل شخصی، مدیریت مالی، و ازدواج و فرزندان (فرزندپروری) متغییرهای پیش بین بهتری برای اقدام به خودکشی در نوجوانان بودند. نتیجه گیری: رضایت زناشویی والدین و عملکرد خانواده در رفتار خودکشی نوجوانان تاثیر داشته و این مهم بیانگر اهمیت درمان های سیستمی و ارائه خانواده درمانی و زوج درمانی در طرحهای درمانی نوجوانان اقدام کننده به خودکشی می باشد. کلید واژه ها: رضایت زناشویی، عملکرد خانواده، اقدام به خودکشی، نوجوانان .