نام پژوهشگر: پویا حاجبی

توسعه روش‏های پردازش هوشمند سیگنال در بهبود عملکرد سامانه‏های کنترل از طریق شبکه
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه یزد - دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر 1393
  پویا حاجبی   سید محمدتقی المدرسی

سامانه کنترل از طریق شبکه، سامانه‏ای توزیع‏شده است که در آن‏ ارتباط میان حس‏گرها، فعال‏گرها و کنترل‏گرها از طریق شبکه مخابرات دیجیتال انجام می‏شود. از آنجا که اجزای سامانه کنترل، از طریق شبکه به یکدیگر متصل می‏شوند، ساختاری انعطاف‏پذیر حاصل می‏شود و به این ترتیب، هزینه‏های نصب، بهره‏برداری و نگهداری سامانه کنترلی کاهش می‏یابد. دو چالش اصلی در این سامانه‏ها یعنی تصادفی بودن تأخیرها و از دست‏رفتن بسته در شبکه مخابرات، بر عملکرد سامانه کنترلی تأثیر منفی شدیدی می‏گذارد. در این رساله، روش‏هایی ارائه شده که به کمک آن‏ها،‏‏ مشکلات ناشی از تأخیر و از دست‏رفتن بسته‏ها تخفیف یافته و عملکرد سامانه بهبود می‏یابد. به منظور مقابله با این مشکلات، از روش‏های کنترل کلاسیک و پردازش هوشمند سیگنال و ترکیب آن‏ها استفاده می‏شود. از آنجا که از دست‏رفتن پشت سر هم بسته‏ها تأثیر سوء بیشتری بر عملکرد سامانه کنترلی دارد، از زنجیره مارکف برای مدل‏سازی پویایی‏های از دست‏رفتن بسته‏ها استفاده شده است. روش‏های اصلی به کاررفته در این رساله برای مقابله با تأخیر و از دست‏رفتن بسته‏ها به‏قرار زیر است: روش چرخش جدول قوانین فازی کنترل‏گر منطق فازی؛ روش چرخش صفحه فاز کنترل‏گر تناسبی- انتگرالی. در هر دو روش از ایده چرخش برخط محورهای مختصات برای جبران اثر سوء رفتار شبکه استفاده شده است. برای بهینه‏سازی توابع عضویت کنترل‏گر منطق فازی، الگوریتم ژنتیک به کار رفته است. روش‏های ارائه شده می‏توانند تا حد زیادی مشکلات ناشی از تأخیر تصادفی و از دست‏رفتن بسته‏ها را به طور هم‏زمان برطرف سازند. شبیه‏سازی‏هایی برای روش‏ کنترل‏گر منطق فازی تطبیقی برخط پیشنهادی با جدول قوانین فازی چرخان و روش کنترل‏گر تناسبی- انتگرالی تطبیقی برخط پیشنهادی با چرخش صفحه فاز، به ازای تأخیر حدود ششصد میلی‏ثانیه و نرخ هفتاد درصدی از دست‏رفتن متوالی بسته‏ها در شبکه، انجام شد. نتایج به دست آمده با معیار انتگرال حاصل‏ضرب زمان در قدرمطلق خطا، به طور متوسط بهبود عملکرد حدود چهار و هفتاد و شش صدم برابری هر دو روش را نسبت به سایر کنترل‏گرهای بررسی شده، نشان می‏دهد.

طراحی و شبیه سازی شبکه زمین با استفاده از روش المان محدود
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه یزد 1388
  پویا حاجبی   عباسعلی حیدری

محاسبه مقاومت زمین همیشه به عنوان یک مساله جدی برای نیروگاه ها و شبکه های نیرو و تاسیسات برقی و مخابراتی مطرح بوده است. برای محاسبه مقاومت زمین روش های تحلیلی و تجربی مختلفی پیشنهاد شده است. همچنین برای ایجاد سیستم زمین، شبکه های مختلفی ارائه شده است. در این پایان نامه، انواع شبکه های زمین و پارامتر های تاثیر گذار بر روی مقاومت زمین مورد بررسی قرار گرفته است. ساختار خاک و مقاومت ویژه خاک، از عوامل مهم در به دست آوردن مقاومت شبکه های زمین محسوب می شوند، به این منظور در این پایان نامه جهت بهینه سازی پارامترهای مدل خاک چند لایه بر اساس نتایج اندازه گیری تجربی مقاومت ویژه، از الگوریتم ژنتیک تحت نظارت استفاده شده است، که تابع هدف مربوطه بین 1/1 تا 31 برابر کاهش یافته است. با استفاده از روش های حل عددی مانند روش المان محدود، می توان مقدار دقیق مقاومت شبکه های زمین را محاسبه نمود، ولی این روش ها برای طراحی، زمان بر و پیچیده هستند. به این منظور از روابط تجربی استفاده می شود، اما می توان با استفاده از روش حل دقیق عددی برای محاسبه مقاومت زمین، روابطی تجربی ارائه نمود، یا روابط قبلی را اصلاح کرد. به این منظور در این پایان نامه با استفاده از روش المان محدود، شبکه های زیادی مورد آزمایش قرار داده شده و رابطه ای تجربی برای محاسبه شبکه های زمین ترکیبی(شامل شبکه الکترودهای عمودی به همراه شبکه زمین افقی) ارائه شده است که دقت آن از رابطه ارائه شده در استاندارد ieee80 بیشتر(به طور متوسط در حدود 5 درصد) می باشد. در ادامه با استفاده از روش المان محدود، شبکه های زمین مسطح در خاک های دولایه مورد بررسی قرار گرفته است. قبلاً روابطی تجربی برای این نوع شبکه ها ارائه شده بود، که در این پایان نامه با معرفی تابع هدف و استفاده از الگوریتم ژنتیک، این روابط به شکلی بهینه ارائه شدند. دقت روابط ارائه شده در این پایان نامه بیشتر از روابط تجربی پیشین(به طور متوسط در حدود 11 درصد) می باشد.