آموزش حروف¬اضافة «از، با، به و در» به زبان¬آموزان غیر فارسی زبان یکی از مباحث مهم آموزش زبان فارسی است. در این تحقیق ابتدا به بررسی خطاهای زبان¬آموزان غیر فارسی زبان، در سه سطح درک، تشخیص و تولید چهار حرف اضافة «از، با، به و در» پرداخته، سپس با به اجرا در آوردن روش تدریسی، تحت عنوان آموزش پردازشی و بررسی نتایج حاصل از این آموزش در عملکرد زبان¬آموزان، سعی براین است تا به ره¬یافت تازه¬ای در خصوص آموزش حروف اضافة فارسی دست یابیم. این پژوهش می¬کوشد تا به این پرسش¬ها پاسخ دهد که: آیا میزان خطای زبان¬آموزان در سه سطح درک، تشخیص و تولید چهار حرف اضافة « از، با، به و در» در یک سطح بوده و آیا این سه سطح با زبان مادری و با جنسیت زبان¬آموزان مرتبط بوده است؟ آیا روش تدریس آموزش پردازشی تاثیر مثبتی بر فراگیری حروف اضافة « از، با، به و در» توسط زبان¬آموزان دارد؟ در تحقیق حاضر فرض بر این است که عملکرد زبان¬آموزان در سه سطح درک، تشخیص و تولید حروف¬اضافة « از، با، به و در» یکسان است و جنسیت و زبان مادری زبان¬آموزان با عملکرد آنها در این سه سطح ارتباطی ندارد. روش آموزش پردازشی نیز بر فراگیری حروف¬اضافه توسط زبان¬آموزان مؤثر نیست. روش تحقیق رسالة حاضر کتابخانه¬ای و تجربی بوده است. در این تحقیق دو گروه زبان¬آموز غیر ایرانی با سطح زبانی میانی شرکت کرده¬اند و دامنة سنی آنها 18 تا 30 سال بوده است. نتایج و یافته¬های تحقیق به شرح زیر است: عملکرد زبان¬آموزان در سه سطح درک، تشخیص و تولید چهار حرف اضافة « از، با، به و در» یکسان نبوده است. گروه کنترل نمرة بیشتری از گروه شاهد در پس¬آزمون کسب کردند. از طرفی جنسیت و زبان مادری گروه کنترل با عملکرد این زبان¬آموزان در پس¬آزمون مرتبط بوده است. واژه¬های کلیدی : زبان مادری، زبان دوم، درک، تشخیص، تولید، درون¬دادها، حروف اضافة ساده، پردازش درون¬دادها، آموزش پردازشی، روش ارتباطی.