در این پایان نامه، به موضوع پوششهای نامرئی کننده استوانه ای با سطح مقطع بیضوی پرداخته ایم. هدف از این پایان نامه به دست آوردن مشخصات ماده سازنده پوشش با استفاده از تئوری تبدیلات نوری، در حالت تعمیم یافته و سپس ارائه مدل ساده شده و قابل ساخت این نوع از پوششهای نامرئی کننده است. برای نیل به این منظور ابتدا مختصات استوانه ای با سطح مقطع بیضوی را تعریف کرده و سپس توسط یک تابع تبدیل خطی مشخصات ماده سازنده را در حالت ایده آل به دست می آوریم. به دلیل دارا بودن نقاط تکین و مشکلات ساخت چنین پوششهایی، با استفاده از معادلات ماکسول نمونه تقریبی قابل ساخت این نوع پوشش ارائه می شود. از نرم افزارهای comsol multyphisics و matlab برای تحلیل پوششهای نامرئی کننده استوانه ای- بیضوی و به دست آوردن نتایج استفاده می کنیم. در این پایان نامه، با ارائه مدل جامع و تعمیم یافته، معادلات کلی پوششهای نامرئی کننده استوانه ای- بیضوی را به فرم ساده ماتریسی به دست آورده ایم. به صورت تحلیلی علت وابسته بودن این نوع پوششها به زاویه تابش را نشان داده ایم. بیشترین میزان پراش در زاویه 4/? رادیان به دست می آید. پوششهای با بیضویت پایین به دلیل تطبیق امپدانس بهتر عملکرد بهتری نسبت به سایر پوششها دارند. در صورت تمایل به ساخت پوششهای نامرئی کننده استوانه ای- بیضوی ، با استفاده از مواد چند لایه باید علاوه بر تقسیمات شعاعی تقسیمات زاویه ای به میزان حداقل 8/? رادیان نیز داشته باشیم

در بسیاری از پروژه های تونلی نظیر مترو، حفاری تونل ها توسط دستگاه حفاری مکانیزه tbm انجام می گیرد و دیواره های تونل از قطعات بتنی پیش ساخته ای به نام سگمنت ساخته می شوند. سگمنت ها پس از رسیدن به مقاومت لازم به محل حفاری منتقل شده و به مانند تکه های پازل در کنار یکدیگر قرار گرفته و یک رینگ را تشکیل می دهند. این قطعات سازه ای بتنی سنگین و نیمه سنگین که اغلب دارای تراکم زیاد میلگرد هستند، در قالب های فولادی گران قیمت با اشکال هندسی ویژه، در شرایط خاص بتن ریزی می شوند. بمنظور تولید چنین قطعاتی در کشور از جمله، تونل پروژه خط 2 قطار شهری مشهد، تا کنون از بتن معمولی (بتن با نیاز به ویبره) که همزمان با بتن ریزی ویبراتور های متصل به قالب، ایجاد تراکم در بتن می کند، استفاده می شد. ویبره کردن باعث، (i ایجاد آلودگی صوتی مضر شدید در فضای سرپوشیده کارخانه، (ii کاهش تولید روزانه قطعات بتنی و غیراقتصادی شدن پروژه ها، (iii سر و صدای زیاد ویبراتورها، که برای مهندسین و نیروهای کارگاهی که به طور دائم در محل تولید حضور دارند، زیان آور است. همچنین، دقت مورد نیاز در ابعاد سگمنت (mm5±) است که با تکرار ویبره، آثار قابل توجه منفی بر، (i تغییرشکل و انحناء قالب های فولادی وارداتی (ارز بَر) و (ii هزینه قابل توجه قالب ها را دارد. هدف اصلی از انجام پایان نامه حاضر، i) جایگزینی بتن خودتراکم (بتن بدون نیاز به ویبره، scc) با بتن معمولی (بتن با نیاز به ویبره، nc) در تولید قطعات پیش ساخته تونل پروژه خط 2 قطار شهری مشهد، ii) افزایش مقاومت بتن معمولی پروژه مزبور، iii) مقایسه جنبه های فنی، اجرایی و اقتصادی scc با nc و vi) تهیه نرم افزار طرح اختلاط بتن می باشد. با تلاش های صورت گرفته بسیار زیاد، هم اکنون تولید و اجرای سگمنت های مزبور با بتن خودتراکم با موفقیت کاربردی شده است، بنحویکه روزانه دو رینگ از 12 رینگ تولید قطعات با بتن خودتراکم و 10 رینگ با بتن معمولی (با مقاومت فشاری بیش از 600 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع برای هر دو نوع بتن) صورت می گیرد و تولید سگمنت های پروژه مزبور با scc رو به گسترش است.