اثر مکمل سازی آنزیمی بر عملکرد جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های دارای مقادیر بالایی از سبوس گندم چکیده این آزمایش برای تعیین اثرات سطوح مختلف جیره ای مکمل آنزیمی (آنزیم تجاری با فعالیت فیتاز، بتا-گلوکاناز، آلفا-آمیلاز، سلولاز، همی سلولاز، پکتیناز، آمیلوگلیکوزیداز، زایلاناز، پروتئاز و پنتوزاناز) و سبوس گندم بر عملکرد رشدی و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی ماده انجام شد. 360 قطعه جوجه ماده راس 308 به یک طرح کاملاً تصادفی با آزمایش فاکتوریل 4×3 اختصاص یافتند. فاکتورهای آزمایش عبارت بود از: سه سطح آنزیم (0، 250 و 350 گرم در تن خوراک) و چهار سطح سبوس گندم (0، 5، 10 و 15 درصد جیره برای دوره آغازین (21-7 روزگی)، و 0، 10، 15 و 20 درصد جیره برای دوره پایانی (42-21 روزگی)). آزمایش شامل 12 تیمار با 3 تکرار و 10 پرنده در هر تکرار بود. پرندگان در تمام دوره آزمایشی دسترسی آزاد به خوراک و آب داشتند. میانگین وزن بدن و مصرف خوراک در پایان هر هفته تعیین می شد. در روز 42 دو پرنده بطور تصادفی از هر پن انتخاب و بطور انفرادی وزن کشی و کشتار شد. سپس وزن لاشه و وزن بخشهای (پانکراس، سنگدان، کبد، پیش معده، قلب، روده و چربی حفره شکمی) تعیین شد. نتایج نشان داد که مکمل سازی آنزیمی جیره های حاوی سبوس گندم وزن بدن و مصرف خوراک را بهبود نداد ولی مکمل سازی آنزیمی جیره حاوی (350 گرم در تن خوراک در جیره حاوی 0 درصد سبوس گندم) ضریب تبدیل غذایی جوجه های گوشتی تغذیه شده با این جیره را بطور معنی داری بهبود بخشید. جیره های حاوی سبوس گندم منجر به کاهش افزایش وزن و مصرف خوراک شدند و اندازه اندامهای گوارشی را افزایش دادند. وزن اندامهای گوارشی و چربی حفره شکمی با مکمل سازی آنزیمی کاهش نیافت. کلمات کلیدی: آنزیم، سبوس گندم، عملکرد رشدی، خصوصیات لاشه، جوجه های گوشتی.