یکنواخت سازی هیستوگرام تصویر یکی از این روشهای ساده و کارایی می باشد که نتایج تجربی نشان از موفقیت این روش در بهبود کنتراست تصاویر دیجیتال دارد. از این روش در زمینه های مختلفی مانند پردازش تصاویر رادار و پزشکی استفاده می شود. با وجود همه مزایا ، تغییر روشنایی متوسط تصویر کارایی این روش را تحت تاثیر قرار می دهد. روشهای زیادی بر مبنای یکنواخت سازی هیستوگرام پیشنهاد شده که در آنها سعی می شود تا جای ممکن روشنایی تصاویر ورودی حفظ شوند. اکثر این روشها یکنواخت سازی تکه های هیستوگرام به صورت مجزا را جایگزین یکنواخت سازی کلی هیستوگرام کرده اند. راهکارهای دیگری غیر از جداسازی هیستوگرام قبل از یکنواخت سازی جهت نیل به هدف حفظ روشنایی و همچنین غلبه بر خرابیهای دیگری مانند بیش بهبودی و گسترش نویز در تصاویر هیستوگرام یکنواخت شده، پیشنهاد شده اند. اساس آنها بر برش هیستوگرام تصویر قبل از یکنواخت سازی و توزیع قسمت برش یافته به محدوده دینامیکی تصویر قبل از یکنواخت سازی هیستوگرام بنیان نهاده شده است. آنچه که ما در این پایان نامه به دنبال آن هستیم این است که با توجه به وجود اطلاعات با جزییات بیشتر در بخشهای مختلف تصویر، نحوه عملکرد تعدادی از روشهای پیشنهادی را به صورت محلی (بلوکی) روی تصاویر از لحاظ کمی و کیفی مورد بررسی قرار دهیم.