ارتباط دختران و پسران پیش از ازدواج یکی از مسائل پیچیده و اساسی جامعه ماست که بدون شک آسیب ها و مخاطراتی در ابعاد مختلف این روابط را تهدید می کند. پیامدهایی همچون ناهنجاریهای رفتاری و جنسی، ناراحتی های روحی و روانی و مشکلات خانوادگی لزوم توجه به آن را در ارائه الگوهای ارتباطی می طلبد، چرا که مسلماً حفظ سلامت فردی و اجتماعی درپرتو ارتباطات سالم انسانی ممکن می گردد. این مطالعه با هدف شناخت عوامل موثر در روند شکل گیری این روابط به بررسی آن در بین دانشجویان دانشگاه یزد به روش پیمایشی پرداخته است. داده های مورد نیاز تحقیق از طریق پرسشنامه محقق ساخته به دست آمد که در بین 240 نفر از دانشجویان مجرد توزیع و از طریق برنامه spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از آنست که تنها حدود 10درصد از دانشجویان نسبت به این ارتباطات نگرش منفی دارند. 9/43درصد دانشجویان دارای حداقل یک دوست می باشد که 8/10 درصد از این دوستی ها با تماس فیزیکی و جنسی همراه بوده است. براساس آزمونهای انجام شده، دانشجویان درگیر ارتباط به لحاظ سرمایه اجتماعی، دینداری، ارتباط با والدین و وضعیت تحصیلی نمرات پایین تری را دریافت کرده اند لیکن این شرایط با توجه به تعداد دوستان و سطوح ارتباط، سن و میزان تحصیلات متفاوت است. نتیجه رگرسیون نیز نشان میدهد عامل عاطفی از مهمترین دلایل ارتباط و در کنار متغیرهای پذیرش احکام شرعی، رقابت با دوستان اطمینان به رابطه و اعتماد اجتماعی حدوداً 62 درصد از تغییرات ارتباط با جنس مخالف را تبیین میکند. با توجه به اینکه افراد درگیر روابط پیش از ازدواج به لحاظ روحی و یا جسمی و یا در سایر ابعاد زندگی خانوادگی، اجتماعی تحصیلی در معرض آسیب قرار دارند و از آنجاییکه نیاز عاطفی به عنوان مهمترین خلاء ارتباطات جوانان، غالبا با سائق های جنسی همراه است لزوم تقویت وآگاهی بخشی هرچه بیشتر به خانواده ها، سازمانهای قانونگذار در جهت تدوین مجراهای ارتباطی و موسسه های آموزشی جهت ارائه الگوهای ارتباطی سالم اهمیت زیادی می یابد.