نام پژوهشگر: مجتبی روستا
مجتبی روستا محمدرحیم رهنما
مطالعه پیرامون فضای سبز (باغات) به ویژه باغات شهری گر چه در جهان دارای سابقه ی نسبتاً طولانی است، ولی در ایران توجه چندانی به این موضوع نشده است. ضرورت ایجاد کاربری های جدید شهری، برای پاسخگویی به نیازهای روزافزون شهرنشینان به تدریج باعث کاهش سهم فضای سبز و باغ های شهری شده، به طوری که امروزه با توسعه ی شهرها و نیاز به زمین و مسکن، در سطح شهرها شاهد تخریب و تغییر کاربری فضای سبز (باغات) هستیم. در راستای موارد فوق، پژوهش حاضر به بررسی وضعیت حفظ و نگهداری فضای سبز (باغات) شهر جهرم در راستای توسعه ی پایدار طی سال های 85– 1375 می پردازد. این پژوهش حاصل بررسی های محلی و میدانی در سطح شهر جهرم و تکمیل پرسشنامه و جمع آوری آمار و اطلاعات و استفاده از نرم افزار gis برای تجزیه و تحلیل فضای سبز (باغات) در محدوده ی مورد مطالعه است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که طی دهه ی 85– 1375، حدود 36/580 هکتار به علت افزایش محدوده ی شهر به مساحت باغات شهر اضافه شده و 8/190 هکتار از باغات به سایر کاربری های شهری تغییر کاربری داده اند. بیشترین وسعت باغات به اراضی بایر (2/46 درصد) و کاربری مسکونی (44/35 درصد) تبدیل شده است. همچنین از نظر 6/70 درصد مالکان باغی، مهم-ترین دلیل و انگیزه ی تغییر کاربری باغات، عوامل اقتصادی (عمدتاً افزایش قیمت زمین و مسکن) می باشد. کمبود آب و ورود به محدوده ی شهری از دیگر دلایل تغییر کاربری باغات بوده است. برای آزمون تفاوت قیمت های زمین باغی قبل و بعد از تغییر کاربری از طریق نرم افزار spss آزمون t-test گرفته شد که مقدار 741/12- t-test= و در سطح اطمینان 95/. معنی دار می باشد. بنابراین پیشنهاد می گردد دولت، آب مورد نیاز باغات را تأمین نماید و از اراضی بایر داخل شهر برای رفع نیازهای مسکونی و غیرمسکونی استفاده شود تا حفظ و نگهداری باغات در راستای توسعه ی پایدار امکان پذیر گردد.