طراحی سیستمی که قادر به پیش بینی ناتوانی مالی شرکت های بیمه باشد از اهم وظایف نهاد نظارت بیمه ای هر کشوری می باشد اما با وجودی که در سطح جهان مدل ها و سیستم های فراوانی بدین منظور طراحی شده اند به دلیل محدودیت های خاص مربوط به صنعت بیمه ایران امکان به کارگیری چنین مدل هایی در صنعت بیمه ایران وجود ندارد . با این حال وجود سیستمی که حداقل بتواند سلامت مالی یا توانایی مالی شرکت ها را ارزیابی کرده و به اطلاع نهاد قانونگذار برساند ضروری می باشد. پیش شرط ارائه چنین مدل و سیستمی در وهله اول شناسایی عوامل موثر بر سلامت و ثبات مالی شرکت های بیمه می باشد. در این تحقیق تعداد 24 متغیر مالی موثر برسلامت مالی استخراج شده از ادبیات موضوع در قالب پنج عامل نسبت های کفایت سرمایه، نسبت های سودآوری، نسبت های نقدینگی، نسبت های عملیاتی و ریسک پذیری و سایر عوامل اساسی شناسایی و معناداری رابطه آنها با متغیر وابسته سلامت مالی آزمون می شود و آنگاه بر مبنای نسبت هایی که معنادار شناخته شده اند شرکت های بیمه دولتی در ایران بر مینای سلامت مالی در دو سال مالی 1385 و 1386 و از طریق تکنیک تاپ سیس رتبه بندی شدند.