پرسش از روش های انتقال آموزه های اعتقادی به کودکان و نوجوانان، دغدغه ی همه ی پدران، مادران، معلمان، مبلغان، نویسندگان کودک و نوجوان، برنامه سازان صدا و سیما و همه ی کسانی است که به فردای اعتقادی کودک و نوجوان و چگونگی انتقال آموزه های اعتقادی به آنها می اندیشند. بر اساس پیشینه بحث، کاستی برخی از پژوهش های پیشین در آن است که شماری از آنها تنها از منظر قرآن و روایات، بدون توجه به یافته های روانشناسی رشد در زمینه مراحل مختلف ادراک کودکان، به مساله روش ها و قالب ها پرداخته اند و برخی دیگر، گرچه، روش های برگرفته از قرآن و روایات را مطرح کرده اند، اما نمونه های کاربردی نشان نداده اند و برخی دیگر هر چند، قالب ها و نمونه هایی را نشان داده اند و به مراحل رشد نیز توجه داشته اند، اما از ارائه پشتوانه ی نظری روش ها دریغ ورزیده اند. در پژوهش حاضر، در آغاز، ویژگی های ادراکی کودکان از منظر روانشناسی رشد در سنین هفت تا چهارده سال، مورد بررسی قرار گرفته، آنگاه به روش هایی که در آیات و روایات برای انتقال آموزه های اعتقادی به آنها مطرح گشته همچون روش قصه، شعر، گفت و گو، معما و چیستان پرداخته شده است. نیز مبانی روانشناختی و قرآنی ـ روائی روش هایی که از قرآن و روایات به دست آمده، مورد تحلیل قرار گرفته است. پس از کشف روش ها، به نمونه های کاربردی روش ها در قرآن و روایات و نیز نمونه های امروزی روش های مستنبط از این دو منبع پرداخته شده است.