هدف از این مطالعه بررسی عوامل موثر در برهمکنش های میان بتالاکتوگلوبولین و صمغ فارسی، شامل ph (3-7)، نسبت اختلاط پروتئین به پلی ساکارید (8:1-1:4)، غلظت کل (1/0- 6/0 درصد وزنی)، دما (25 ،40 و 55 درجه سانتی گراد) و میزان قدرت یونی ( nacl و cacl20 -100 میلی مولار) بوده است. نتایج کدورت سنجی در طی تیتراسیون اسیدی به منظور بررسی اثرph ، نسبت اختلاط پروتئین به پلی ساکارید و غلظت کل، نشان داد که کاهش نسبت پروتئین به پلی ساکارید، منجر به کاهش مقادیرph بحرانی (ph?1 و ( phopt گردید، در صورتی که تغییری در مقادیر ph بحرانی اول (phc) مشاهده نشد. مطالعه ویژگی های ترمودینامیکی در دماهای مختلف به وسیله دستگاه گرماسنجی تیتراسیون همدما، سهم آنتالپی و آنتروپی را در کوآسرواسیون کمپلکس مشخص نمود. میزان اندازه ذرات در نمونه های شفاف تاثیر معنی دار نسبت اختلاط پروتئین به پلی ساکارید و غلظت کل را نمایان ساخت. بررسی اثر قدرت یونی نشان داد که نوع نمک و غلظت آن، هر دو اثر قابل توجهی بر برهمکنش های الکترواستاتیک داشته است. در پایان نیز به منظور بررسی روند تغییرات ویسکوزیته نسبی، از ویسکومتر لوله ی موئین استفاده گردید که نتایج به دست آمده نشان دهنده ی کاهش حجم موثر صمغ فارسی و همچنین مخلوط آن با بتالاکتوگلوبولین، در طی کاهش ph بود. دلیل این امر کاهش میزان دافعه درون مولکولی در گروه های آنیونی با بار مشابه و همچنین وقوع پدیده ی فشردگی ناشی از پیچیده شدن مولکول های پروتئین بتالاکتوگلوبولین در میان رشته های پلی ساکارید صمغ فارسی می باشد. نتایج این تحقیق نشان داد که برهمکنش-های میان بتالاکتوگلوبولین و صمغ فارسی می تواند در تولید محصولات غذایی جدید با ویژگی های نوین مورد استفاده قرار گیرد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

با توجه به اهمیت آثار باستانی و بناهای تاریخی که مبین تمدن و قدمت تاریخی هر ملتی محسوب می گردد و همچنین با توجه به سرعت گرفتن تخریب بناهای باستانی در دهه های اخیر به علت آلودگی های زیست محیطی ناشی از فعالیت های بشر، بحث مرمت و مقاوم سازی بناهای تاریخی اهمیت ویژه ای یافته است. از میان روشهای مقاوم سازی که جنبه کاربردی دارد می توان به استفاده از تزریق مواد شیمیایی در بنا اشاره نمود. از مواد شیمیایی قابل تزریق می توان به پلیمرها، دوغاب سیمان و دوغاب آهک اشاره نمود که با توجه به سازگاری بیشتر دوغابهای سیمان و آهک از جنبه فیزیکی با مصالح بنای اصلی تأکید بیشتر بر استفاده از دوغاب سیمان به علت ایجاد مقاومت بیشتر و سریعتر نسبت به دوغاب آهک می باشد. از آنجایی که تزریق دوغاب باعث ایجاد یکپارچگی و پیوستگی مصالح در بنا می گردد، سبب انتقال بهتر نیروهای فشاری به زمین و جلوگیری از ایجاد تنشهای کششی در بنا می گردد. تزریق دوغاب علاوه بر یکپارچگی بنا سبب چسبندگی داخلی بیشتر مصالح و افزایش مقاومت فشاری و برشی بنا می گردد. اما از آنجائیکه از مهمترین عوامل تخریب بناها در ایران زلزله می باشد، افزایش مقاومت برشی بنا جهت مقابله با نیروهای جانبی زلزله اهمیت ویژهای در بناهای تاریخی را بخود اختصاص میدهد. لذا در این تحقیق نسبت به دسته بندی مصالح بناهای تاریخی ایران که عموماً شامل آجر با ملاتهای گچ خاکی و ماسه آهکی می باشد، اقدام گردید، سپس سه نوع دوغاب آهک ، آهک- سیمان و سیمان در نمونه های ساخته شده با مصالح فوق به تفکیک با رعایت ضوابط مربوطه تزریق گردید، و برروی نمونه های تزریق شده آزمایشات برش انجام گردید که مقایسه نتایج آزمایشات نسبت به حالت تزریق نشده حاکی از افزایش پارامترهای مقاومتی، افزایش دانسیته و کاهش انعطاف پذیری بنا میباشد.

کنترل سیستمهای نامعین از موضوعات مهم در مهندسی کنترل به شمار می رود. روشهای طراحی سیستمهای کنترل برای سیستمهای نامعین ، نامعلوم یا متغیر با زمان را می توان به دو دسته عمده کنترل مقاوم و کنترل تطبیقی(کلاسیک یا هوشمند) تقسیم نمود. مزیت عمده سیستمهای کنترل مقاوم در ساختار ثابت ، خطی و سادگی کنترل کننده مقاوم است. حال آنکه ، کنترل کننده های تطبیقی (کلاسیک یا هوشمند)، کنترل کننده هایی غیرخطی و تغییر پذیر با زمان هستند که پیاده سازی آنها عمدتا سخت و دشوار است. از طرف دیگر ، کنترل کننده های مقاوم از طراحیهای محافظه کارانه بدست آمده و پهنای باند بالا و هزینه کنترلی بزرگ دارند و در مقابل ، کنترل کننده های تطبیقی پهنای باند پائین و هزینه کنترلی کمتری دارند. بدین جهت ، تلفیق ایده های کنترل مقاوم و تطبیقی در سالهای اخیر مورد توجه بسیار قرار گرفته است. در این پایان نامه ، کنترل کننده مقاوم ‏‎qft‎‏ با کنترل کننده تطبیقی خودنوسان ‏‎eeas‎‏ ترکیب شده تا کنترل کننده ای با حداقل هزینه و پهنای باند و ساختاری نسبتا ساده بدست دهد. از طرفی، به دلیل آنکه تلفیق روش مقاوم ‏‎qft‎‏ و روش تطبیقی ‏‎eeas‎‏ باعث پیچیده تر شدن طراحی می شود، و نیز جهت اجتناب از فرآیند دستوار طراحی کنترل کننده ، از روش هوشمند الگوریتم ژنتیک برای طراحی بهینه این کنترل کننده ترکیبی استفاده شده است.