نام پژوهشگر: سپهر شکرچیان
سپهر شکرچیان شهاب بهادران
در این مطالعه 216 قطعه جوجه گوشتی راس 308 یکروزه خریداری شده و به 6 گروه 36 قطعه ای تقسیم بندی گردید. گروه های آزمایشی به شرح زیر بود: گروه 1: دریافت کننده ppm125 کلوپیدول در جیره در کل دوره آزمایش که در 21 روزگی با آیمریا چالش شد (clo+). گروه 2: دریافت کننده ppm125 کلوپیدول در جیره بدون چالش آیمریا (clo-). گروه3: دریافت کننده 5/0 گرم در کیلوگرم جیره از داروی آمپرولیوم+ اتوپابات (ppm 125 آمپرولیوم و ppm 8 اتوپابات) که در 21 روزگی با آیمریا چالش شد (a+). گروه4: دریافت کننده 5/0 گرم در کیلوگرم جیره از داروی آمپرولیوم+ اتوپابات بدون چالش آیمریا (a-). گروه 5 (کنترل مثبت c+): دریافت کننده جیره پایه بدون دارو که در 21 روزگی با آیمریا چالش شد. گروه 6 (کنترل منفی c-): دریافت کننده جیره پایه بدون دارو و بدون چالش آیمریا. در سن 21 روزگی جوجه های گروه های 1، 3 و 5 با 5 10 ×5/1 اووسیست اسپوروله شده و متعلق به چهار گونه آیمریای شایع در ایران شامل آیمریا تنلا، آیمریا ماکسیما، آیمریا آسرولینا ، آیمریا نکاتریکس چالش شدند. در سن 28 روزگی گروه های a- و clo- نسبت به گروه کنترل منفی به طور معنی داری وزن و اضافه وزن کمتر و ضریب تبدیل غذایی بیشتر داشتند که نشان دهنده ی اثر منفی این داروها بر بازده پرنده می باشد. همچنین گروه های clo+ و a+ به طور معنی داری وزن و اظافه وزن بیشتر و ضریب تبدیل غذایی کمتری نسبت به گروه کنترل مثبت داشتند. با این حال بین گروههای a- و clo- و همچنین بین گروه های a+ و clo+ تفاوت معنی داری از نظر شاخص های رشد دیده نشد. نتایج شمارش اووسیست در هر گرم مدفوع opg)) نشان داد که گروه های a+ و clo+ نسبت به گروه کنترل مثبت میزان دفع اووسیست کمتر داشتند. میزان opg در گروه a+ در روزهای هفتم و هشتم پس از چالش به طور معنی داری کمتر از گروه clo+ بود.