در سال های اخیر آلودگی میکروبی آب های سطحی و زیرسطحی، یک مسئله و مشکل جدی برای برخی از کشورها به شمار می رود که منجر به بیماری های خطرناک می شود. کودهای دامی منبع میکروارگانیسم های بیماری زایی می باشند که می توانند آلودگی آب های سطحی و زیرسطحی را سبب شوند. باکتری ها پس از آزاد شدن از کود، می توانند به درون خاک نفوذ کرده و انتقال یابند. این مطالعه با اهداف بررسی اثر بافت خاک و نوع کود حیوانی بر پالایش و انتقال باکتری اشریشیاکولی انجام شد. در این تحقیق اثر بافت های لوم رسی، لوم و شن لومی و کودهای آلی شامل: مرغی و گاوی به میزان 10 تن در هکتار (برحسب وزن خشک) بر پالایش و انتقال باکتری اشریشیاکولی در ستون های خاک دست خورده به ارتفاع 35 سانتی متر و قطر 10 سانتی متر در شرایط جریان غیراشباع غیرماندگار بررسی شد. اثر تیمارهای بافت خاک و نوع کود بر پالایش و انتقال باکتری اشریشیاکولی در خاک با اندازه گیری تعداد باکتری در زه آب خروجی تا چهار حجم آب منفذی (pv) بررسی شد. نتایج این پژوهش نشان داد که ستون های خاک شن لومی (بافت سبک) احتمالا بدلیل منافذ درشتر و زمان کمتر برای جذب باکتری، باکتری اشریشیاکولی بیشتری از خود عبور داده و تعداد باکتری در زه آب این خاک بیشتر بود. در خاک لوم رسی (بافت سنگین) با سطوح جذب و منافذ ریز بیشتر نسبت به خاک شن لومی میزان جذب باکتری بیشتر و میزان آلودگی زه آب کمتر بود. بافت لوم (بافت متوسط) از نظر ایجاد آلودگی زه آب بین دو بافت سنگین و سبک قرارگرفت. تعداد باکتری اشریشیاکولی خروجی از زه آب ستون های تیمار شده با کود مرغی در تمامی موارد بیشتر از کود گاوی بود. نتایج این پژوهش نشان داد که بافت خاک و نوع کود در انتقال باکتری اشریشیاکولی و آلودگی آب های زیرزمینی از اهمیت ویژه ای برخوردارند.