رساله حاضر به بررسی شیوه تصنیف سازی استاد علی تجویدی می پردازد. دراین رساله 10 تصنیف از ساخته های استاد تجویدی از جنبه های مختلف اعم از ساختار، تلفیقِ ریتمیکِ شعر و موسیقی، بخش ها و جمله بندی ها و مقایسه تطبیقی جمله بندی ها با موسیقی دستگاهی مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بدست آمده در قالب نمودار و جدول در فصل نتیجه گیری ارائه شده اند. بررسیِ آماریِ این نتایج نشان می دهد که تمامی تصنیف های بررسی شده از دو بخش اصلی مقدمه و بخش باکلام تشکیل شده اند؛ تنوع در میزان بندی و تمپو، استفاده از نتهای متغیر و استفاده از جوابهای ارکستر متفاوت با جمله با کلام و با تحرک بالا در اکثرِ تصنیفها مشاهده می شود؛ از 10 تصنیفِ آنالیز شده، پنج تصنیف دارای فرمِ رُوندُو، سه تصنیف با تکیه به ردیف و دو تصنیف دارای فرمِ aba بودند. بررسی ریتمیکِ جملاتِ باکلام در 10 تصنیف نشان می دهد که ریتمِ این جملات کاملاً منطبق بر ریتمِ شعریست.