چکیده:هدف از این پژوهش مقایسه ی سرعت دفع اسیدلاکتیک خون در دوره ی بازیافت با استفاده از دو روش، استراحت فعال و لرزش بدن همراه با استراحت فعال، پس از یک فعالیت درمانده ساز در دانشجویان پسر فوتبالیست بود. بدین منظور تعداد 14 نفر از دانشجویان منتخب تیم فوتبال دانشگاه شهید چمران اهواز (میانگین سنی1/4 ± 2/24 سال، میانگین قد 13/0 ± 75/1 متر، میانگین وزن50/3 ± 35/68 کیلوگرم، میانگین bmi 11/2 ± 33/22 کیلوگرم بر متر مربع، میانگین vo2max 52/1 ± 83/40 میلی لیتر بر کیلوگرم) به طور داوطلبانه انتخاب شدند. پژوهش در دو مرحله انجام شد. در مرحله ی اول ابتدا لاکتات خون استراحتی آزمودنی ها اندازه گیری شد و سپس افراد به مدت 10 دقیقه با حرکات کششی و دویدن آرام به گرم کردن پرداخته و پس از آن بر روی نوارگردان آزمون اصلاح شده ی استراند را اجرا کردند. در پایان آزمون، دوباره لاکتات خون آزمودنی ها اندازه گیری شد. سپس آزمودنی ها بر روی نوارگردان با شیب صفر درصد و سرعت 5 کیلومتر بر ساعت، به مدت 15 دقیقه بازیافت فعال را انجام دادند. در دقایق 2، 4، 8 و پایان بازیافت سطح لاکتات خون آزمودنی ها اندازه گیری شد. مرحله ی دوم پژوهش که به فاصله ی یک هفته انجام شد، مشابه مرحله ی اول بود با این تفاوت که بازیافت آن شامل ترکیب وهله های یک دقیقه ای لرزش در وضعیت ایستاده با زانوهای خم شده بر روی دستگاه لرزش تمام بدن ( فرکانس 5/12 هرتز و دامنه ی 10 میلی متر)، با وهله های یک دقیقه ای دویدن بر روی نوارگردان با شیب صفر درصد و سرعت 5 کیلومتر بر ساعت، به مدت 15 دقیقه بود. برای مقایسه ی داده های پژوهش از آزمون t وابسته و آزمون اندازه گیری تکراری با سطح معنی داریp > 0/05 استفاده شد. در این رابطه داده ها با نرم افزارهای اکسل 2007 و spss16 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج مقایسه ی اندازه گیری-های لاکتات خون نشان دهنده ی این بود که بین بازیافت فعال و بازیافت همراه با لرزش تفاوت معنی داری وجود ندارد، اگرچه بازیافت فعال تاثیر بیشتری بر دفع لاکتات خون داشت.