چکیده: هدف از انجام این تحقیق مقایسه اثر مصرف یک نوشابه انرژی زای ورزشی با یک محلول قندی ساده بر توان بی هوازی، شاخص خستگی، سطوح لاکتات و گلوکز خون دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی بود. 10 دانشجوی پسر از بین 20 دانشجوی داوطلب واجد شرایط به صورت تصادفی ساده انتخاب گردیدند. همه این ده نفر در سه مرحله مورد آزمایش قرار گرفتند، در مرحله اول بعد از مصرف نوشابه انرژی زای ورزشی، در مرحله دوم بعد از مصرف محلول قندی ساده ایزوکالری شده با آن و در مرحله سوم بعد از مصرف دارونما. آزمون شامل تست وینگیت بی هوازی 30 ثانیه بود که در هرسه مرحله مشابه هم و 40 دقیقه بعد از مصرف نوشیدنی مورد نظر انجام گردید. نمونه های خونی در زمان های ناشتا، قبل از تست و 2 و 6 دقیقه بعد از تست گرفته شد. برای اطمینان از نرمال بودن داده ها از آزمون کلموگرو اسمیرونو و جهت مقایسه نتایج بدست آمده در سه مرحله، از آزمون تی همبسته با استفاده از بسته نرم افزاری spss نسخه 17 استفاده شد. نتایج نشان داد که توان بی هوازی در نوشابه انرژی زا کمتر از محلول قندی ساده و یا دارونما بود(به ترتیب 005/0= p و 002/0=p). ولی توان بی هوازی در محلول قندی ساده و دارونما تفاوتی نداشت (05/0<p). شاخص خستگی هیچ تغییر معناداری را در سه مرحله نشان نداد(05/0> p). همچنین سطوح لاکتات با مصرف محلول قندی، 2 دقیقه بعد از تست پایین تر از دارونما بود (019/0=p) ولی نسبت به نوشابه انرژی زا تفاوتی نداشت (05/0<p). اما سطوح لاکتات 6 دقیقه بعد از تست بین نوشابه انرژی زا ، محلول قندی و دارونما یکسان بود (05/0<p). سطوح گلوکز در نوشیدنی انرژی زا نسبت به محلول قندی و دارونما، 40 دقیقه بعد از مصرف (قبل از تست) و 2 دقیقه بعد از تست بطور معنی داری کمتر بود (به ترتیب 001/0=p ، 003/0=p و 014/0=p، 012/0=p). 6 دقیقه بعد از تست سطوح گلوکز خون در نوشیدنی انرژی زا نسبت به دارونما تفاوتی نداشت (05/0<p) اما نسبت به محلول قندی پایین تر بود(001/0=p). در مجموع نتایج نشان داد مصرف نوشیدنی انرژی-زای ورزشی نه تنها اثر مثبتی در مقایسه با یک محلول قندی ساده در بهبود توان بی هوازی و اسیدلاکتیک و گلوکز خون نداشت بلکه می تواند در موارد مذکور مضر نیز باشد.