qspr برای مدل سازی و پیش بینی چرخش ویژه نوری بکار رفته است. در این پروژه ، ابتدا 59 مولکول الکل که دارای چرخش ویژه بودند انتخاب شدند و شکل مولکولی آنها با استفاده از نرم افزار hyperchem 7.0 ترسیم شد. سپس فایل شکل های رسم شده به نرم افزار draogn انتقال یافت که تعداد 1481 توصیف گر مولکولی را محاسبه می کند. با توجه به اینکه یک رابطه غیر خطی میان توصیف گرها وجود داشت از الگوریتم ژنتیک برای انتخاب بهترین توصیف گر استفاده شد. ابتدا مدل سازی با روش های الگوریتم ژنتیک-رگرسیون خطی چندگانه (ga-mlr) و الگوریتم ژنتیک-شبکه عصبی مصنوعی (ga-ann) مدلی خطی با هشت توصیف گر ایجاد کرد که r2 به ترتیب 773/0 و 926/0 حاصل شد. برای اعتبار سازی مدل از روش leave-one-out در سری آموزشی استفاده شد و چهار پارامتر بهینه شدند. در ادامه برای بدست آوردن ارتباط غیر خطی مولفه های اصلی از روش ga-ann جهت محاسبه چرخش ویژه نوری الکل ها استفاده شد. در این روش ورودی شبکه های عصبی مصنوعی مولفه های اصلی انتخاب شده در الگوریتم ژنتیک بودند. بدین ترتیب یک شبکه از نوع 1-4-8 بکار گرفته شد. در نهایت با توجه به مقادیر تجزیه و تحلیل واریانس و جداول و منحنی ها می توان نتیجه گرفت که مدل ریاضی بدست آمده توانایی پیش بینی r را داراست.

نانوذرات پلیمرهای زیست سازگار و زیست تخریب پذیر بسیار سودمند می باشند، زیرا آنها از طریق تزریق با سرنگ در قسمتهای مختلف بدن قابلیت توزیع دارند. در این کار مطالعاتی ما توجه خود را بر روی سنتز هیدروژلهای (-nایزوپروپیل آکریل آمید- ئیدروکسی اتیل آکریلات) در مقیاس نانو با درصدهای مختلف از عوامل کراسلینک کننده مثل n,n- پروپیلن بیس آکریل آمید و n,n- اتیلن بیس آکریل آمید معطوف کردیم. هیدروژلهای(nipaam-co-hea) به وسیله کوپلیمریزاسیون رادیکال آزاد از -nایزوپروپیل آکریل آمید و ئیدروکسی اتیل آکریلات در محلول آبی در حضور امواج التراسونیک سنتز گردیدند. n,n- پروپیلن بیس آکریل آمید و n,n- اتیلن بیس آکریل آمید از واکنش آکریلویل کلراید با 1،2-دی آمینواتان و 1،3-دی آمینوپروپان تهیه گردیدند. آنتی بیوتیک سفتریاکسون به روش جذب فیزیکی در ماتریکس نانو هیدروژلها بارگذاری گردید. رهایش دارو در محیط آزمایشگاهی تحت شرایط خاصی مورد مطالعه قرار گرفت. پلیمرهای تهیه شده به وسیله ft-ir و xrd تایید شدند. نتایج حاصل از طیفهای xrd نشان داد که هیدروژلهای کراسلینک شده، در مقیاس نانو تهیه شده اند. آماس پذیری هیدروژلهای تهیه شده مورد مطالعه قرارگرفت و این مطالعات نشان داد که آماس پذیری هیدروژلهای(nipaam-co-hea) می تواند با تغییر میزان ebaam و pbaam کنترل گردد.

در کار حاضر کمپلکسهای مس (ii) و نیکل (ii) با لیگاندهای شیف باز دی آزا دی اکسا ماکروسیکل 14، 15 و 16 عضوی پس از سنتز، در روی بستر سدیم مونتموریلونیت تثبیت شدند. کاتالیزورهای هتروژن تهیه شده توسط تکنیکهای ir, drs و اسپکتروسکوپی جذب اتمی (aas) شناسایی شدند. بررسی انتقالات کاتالیزورها نشان دادند که کمپلکسهای شیف باز مس (ii) و نیکل (ii) به طور فیزیکی درون لایه های بستر مونتموریلونیت تثبیت شده اند. رفتار کاتالیستی همه کاتالیزورهای هتروژن تهیه شده در واکنش اپواکسایش سیکلواکتن توسط tbhp (ترشیوبوتیل هیدروژن پراکسید) بعنوان اکسیدانت بررسی شد که منجر به تشکیل انتخابی محصول اپواکسید به مقدار 7/81% در شرایط ملایم گردید. نتایج سه بار استفاده مکرر از هر کاتالیزور نشان داد کاتالیزورهای هتروژن کاملاً پایدار بوده و با یک عمل ساده صاف کردن بازیابی شده و بدون آنکه کاهشی در فعالیت کاتالیستی آنها ایجاد شود مجدداً مورد استفاده قرار گرفتند.

چکیده ندارد.