بارانداز متقاطع یکی از ابزارهای ناب سازی لجستیک بوده که برای یکی کردن بارها درطول حلقه های جایگزینی از آن استفاده می شود. بارانداز متقاطع، فرایند حرکت محصول از طریق مراکز توزیع، بدون انبارش می باشد. یکی از مواردی که تاثیر زیادی بر هزینه های بارانداز متقاطع دارد، مساله تعیین مسیر حرکت خودروها (vrp) در محیط بیرونی بارانداز متقاطع می باشد، هدف از این نوشتار ارائه مدلی جهت کمینه کردن مجموع مسافت طی توسط خودروها در محیط بیرونی بارانداز متقاطع می-باشد. در این نوشتار با بررسی فاکتورهای موثر در انتخاب مدل vrp مناسب در بارانداز متقاطع شرکت ایران خودرو، مدل vrp محدودیت ظرفیت (cvrp) انتخاب گردید و جهت حل مدل از روش الگوریتم ژنتیک استفاده گردید. همچنین جهت بررسی اعتبار پاسخ بدست آمده توسط الگوریتم ژنتیک از الگوریتم دیگری به نام الگوریتم شبیه سازی تبریدی(sa) استفاده گردید. همچنین جهت بررسی کارایی دو الگوریتم در مسائل مختلف cvrp در بارانداز متقاطع به بررسی 10 مساله با ابعاد متفاوت پرداخته شد. نتایج حاکی از کارایی بیشتر الگوریتم ژنتیک در مسائلی با حجم کوچکتر و کارایی بیشتر الگوریتم شبیه سازی تبریدی در مسائلی با حجم بزرگتر می باشد. همچنین ازآنجا که مثال عددی این نوشتار از نوع مسائل با ابعاد کوچک می باشد، لذا این مثال با الگوریتم ژنتیک حل گردید. لازم به ذکر است که تمامی الگوریتم ها (الگوریتم ژنتیک و الگوریتم شبیه سازی تبریدی) با استفاده از نرم افزارmatlab در کامپیوتر شخصی با 2.33ghz حل گردیده اند.