چکیده وجود همگرایی فرهنگی و پذیرش اجتماعی در بین اقوام، یکی از مطمئن ترین راه های نیل به همبستگی و وفاق اجتماعی در ایران به شمار می آید. این رساله با اتخاذ رویکردی جامعه شناختی، به بررسی میزان حساسیت های بین فرهنگی در نزد ساکنان کُرد و تُرک شهر قروه و عوامل مرتبط با آن می پردازد. در بخش نظری، بر مبنای مدل نظری ششگانه حساسیت های بین فرهنگی میلتون جی بنت، یک چارچوب مفهومی تنظیم گردیده و در قالب آن فرضیه های اصلی مطرح شده است. تحقیق به روش پیمایش و با استفاده از پرسشنامه در مورد 400 نفر نمونه از کُردها و تُرک های ساکن در شهر قروه انجام گرفته است. بر مبنای یافته های تحقیق می توان گفت: که حساسیت بین فرهنگی در میان ساکنان کُرد قروه شدت بیشتری نسبت به ساکنان تُرک دارد. نتایج یافته های به دست آمده همچنین نشان می دهد که افزایش گستره ی ارتباطات(مجازی و واقعی) و همچنین افزایش میزان آگاهی و آشنایی بین قومی افراد منجر به تعدیل و کاهش حساسیت های بین فرهنگی می شود. از طرف دیگر یافته های این پژوهش نشان می دهد که مسأله ی حساسیت بین فرهنگی در میان اقوام کُرد و تُرک ساکن در شهر قروه وجود دارد. بنابراین، اتخاذ و تدوین ساز و کارها و زمینه های مساعد ساختاری در جهت تعدیل حساسیت ها ضروری به نظر می رسد.