پزوهش حاضر به منظور تعیین اثر بخشی آموزشجنسی بر افزای خویشتنداری جنسی دانشجویان دختر دانشکده روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی انجام شد.جامعه اماری عبارت بود از کلیه دانشجویان دختر دانشکده روانشناسی علامه طباطبایی در سال 1388 گه طی فراخوانی از انها دعوت به عمل آمد، از بین کسانی که ثبت نام به عمل آورده بودند 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها آزمون خویشتنداری جنسی که به همراه آن تعدادی سوالات مربوط به اطلاعات شخصی اشخاص می شد.پایایی آزمون، از طریق همسانی درونی و با روش الفای کرونباخ برابر 93% به ذست آمده است و روایی پرسشنامه نیز با دو روش محتوایی و سزه مورد بررسی قرار گرفنه است. برای تجزیه تحلیل داده ها از روش آماری کوواریانس استفاده شد.نتایج پژوهش نشان داد که آموزش جنسی تاثیر معناداری در افزایش خویشتنداری نمونه مورد پژوهش نداشته است. فرضیه اصلی مبنی بر تاثیر گذاری آموزش جنسی بر افزایش خویشتنداری دانشجویان دختر مقطع کارشناسی تایید نشد.