نام پژوهشگر: حسین شریف عسگری

آراء العلماء فی المجاز القرآنی و أثرها فی تفسیر القرآن دراسه تحلیلیه أدبیه
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشکده اصول الدین 1389
  حسین شریف عسگری   سید کاظم عسکری

موضوع هذه الرساله هو «آراء العلماء فی المجاز القرآنی و أثرها فی التفسیر: دراسه تحلیلیه أدبیه»، المسوغات التی دفعتنی إلی إنتخاب هذا الموضوع هی کالآتی: أولاً: کثره الآیات القرآنیه التی تحمل فی طیّاتها معانی مجازیه شغلت عقول کثیرٍ من الأدباء واللغویین والمفسرین والأصولیین و غیرهم، فأطالوا الوقوف عندها محاولین کشف معانیها الخافیه وراء ألفاظها، و استجلاء مافیها من مفاهیم راقیه، و استکناه ما توول إلیه هذه الألفاظ من حقائق فکریه أصیله، مستعینین فی تحقیق ذلک باسالیب البلاغهِ لدراسه ابعاد الصور البیانیه فی القرآن و فی مقدمتها صور المجاز والاستعاره. ثانیاً: المسوغ الآخر الذی دفعنی إلی الإهتمام بهذا الموضوع هو اختلاف بعض علماء المسلمین و تضارب آرائهم فی مسأله وقوع المجاز فی القرآن الکریم، أو عدم وقوعه. اشکالیه البحث: تتبلور البحث من خلال طرح التساولات التالیه: السوال الأول ـــ أیُّ المسلکین کان موفقاً، و أکثر دقه فی التوصل الی مراد الله فی تفسیر الآیات التی تضمنت ألفاظها معانی مجازیهً، و فی التوصل الی المقاصد الصحیحه التی رمت الیها تلک الآیات؟هل هو المسلک الظاهری، ام هو المسلک البیانی؟ السوال الثانی ـــ ما هی الآثار التی ترکها ـــ هولاء ـــ المفسرون فی التفسیر فی ضوء المسلکین؟ خاصه فی تفسیر الآیات التی تخبر عن نسبه الحوادث والجهات، أو نسبه الصفات الحسیه لله(عزوجل)؟أو التی یوهم ظاهرها مخالفه العقل؟ أو التی تحمل فی طیّاتها صوراً رائعه من صور المجاز والتشبیه الاستعاری؟ یفترض الباحث فی هذه الرساله ما یلی: 1ـــ ان المجاز فن عریق، استعملته العرب فی کلامها و فنون بیانها، و هو من مفاخر کلامها، و دلیل فصاحتها و رأس بلاغتها. و قد وقع الکثیر من فنون المجاز و الإستعاره فی القرآن الکریم بأعلی درجاتها و أتمّها. فهو من اسرار بلاغه القران الکریم و اعجازه البیانی. 2ـــ ان هناک اختلاف بین الفسرین فیما یرتبط بإثبات المجاز أو نفیه فی التفسیر. و هذا الاختلاف بحد ذاته ترک آثاراً سلبیه لا یُحمَدُ عقباها فی التفسیر، منها: التشبیه والتجسیم، أو تفسیر القر آن تفسیراً لفظیاً خالیاً من الوان التأثیر النفسی. و قد توصل الباحث خلال مراحل الدراسه الی اثبات صحه جمیع فرضیات البحث.

دوستی با کافران از دیدگاه قرآن
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشکده اصول الدین 1390
  سیدمحمد صالح نژاد   حسین شریف عسگری

موضوع این تحقیق دوستی با کافران می باشد ، دین اسلام برای ارتباط گرفتن با غیر مسلمانان ضوابطی دارد که رعایت آنها موجب حفظ قدرت و عزت مسلمانان خواهد شد . کوشش نگارنده در این تحقیق بر این بوده است که با استفاده از آیات قرآن به تبیین چگونگی روابط مسلمانان با کافران بپردازد . از آنجا که در نظر بود این موضوع از دیدگاه قرآن مورد بررسی قرار گیرد از تفاسیر به عنوان منبع استفاده شده است .این تحقیق از هفت فصل تشکیل شده است ، فصل اول دربردارنده کلیات معمول می باشد ، در فصل دوم به ضوابط و احکام دوستی با کافران و علت نهی از دوستی با آنها پرداخته است ، در فصل سوم عواملی که زمینه ساز دوستی با کافران می باشد مورد بررسی قرار گرفته است ، در فصل چهارم موانع دوستی با کافران بیان شده است ، فصل پنجم به آثار دوستی با کافران اختصاص دارد . در فصل ششم نیز به بررسی کیفر دوستی با کافران پرداخته است .در نهایت در فصل هفتم که بخش نتیجه گیری می باشد ضمن ارائه خلاصه ای از مباحث فصول قبل به این نتیجه می رسد که از منظر قرآن کریم مسلمانان حق هیچ گونه رابطه با کافران حربی را ندارند ودر مورد کافران غیر حربی نیز هر چند مسلمانان را از برخورد مسالمت آمیز و رعایت عدالت در برخورد با آنها منع نفرموده است، اما در عین حال اجازه نمی دهد که با آنها روابط دوستی صمیمی و نزدیک برقرار نمایند ، چرا که این کار هویت اسلامی آنها و کیان جامعه اسلامی را در معرض خطر و آسیب جدی قرار میدهد .

سبک زندگی اسلامی در تعامل با دیگران از منظر نهج البلاغه
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشکده اصول الدین 1393
  محمد مبشر   حسین شریف عسگری

تحقیق حاضربه دنبال معرفی وبیان سبک زندگی اسلامی درتعامل بادیگران از منظرنهج البلاغه می باشد.و همچنین بیان این موضوع که معیارها وملاکهای این تعامل وارتباط باید به چه شکل وقالبی باشد.؟ ازآنجایی که دشمن غربی سعی درنابودی فرهنگ اصیل اسلامی دارد،برماست که بااستخراج الگوی واقعی سبک زندگی یک فردمسلمان وپیاده نمودن آن درجامعه به تقویت فرهنگ اصیل اسلامی ومبارزه باشبیخون فرهنگی حاضرکمک کنیم.این همان دغدغه ای است که درسالهای اخیرتوسط مقام معظم رهبری مطرح گردیده است.برای رسیدن به این هدف بامراجعه به کتاب شریف نهج البلاغه به استخراج الگوهای تعامل بادیگران پرداخته شده است. ویژگیهای تعامل باخویشاوندان،مخالفان،دوستان،شهروندان وتعامل حاکم ومردم ازجمله موضوعاتی است که دراین پژوهش بدان پرداخته شده است. نوع منابع مورداستفاده دراین تحقیق عموماًمنابع کتابخانه ای وروش مورداستفاده نیزروش تحلیلی وتوصیفی میباشد.بنابراین این پژوهش درچندفصل مجزا این موضوع رابررسی ونتایج زیرحاصل گردید. ?.ازدیدگاه حضرت امیر(ع)هرمسلمان وظیفه دارد درخصوص تعامل باخانواده اش براخلاق ودین آنهامراقبت نماید.ازجمله مصادیق این امرتوجه به حجاب وپوشش خانواده وغیرت ورزی بجا در این زمینه میباشد. 2.درخصوص تعامل بامخالفان بسته به موقعیتهای مختلف،شیوه های متفاوتی ازجمله مدارا،سکوت،انتقاد،گفتگوونبرد اتخاذ میگردد. ?.درخصوص تعامل بادوستان،انسانهای فاسق،احمق،دروغگو ...بایدازدایره تعاملات ماخارج گردند.ودرتعامل بادوستان خوب نیزمسائلی همچون حسد،جَدَل وسخن چینی بایدحذف گردند.زیرا این مسائل آفت مزرعه سرسبز دوستی می باشند. ?.عالمان،نیازمندان،مصیبت دیدگان و...ازجمله افرادی هستندکه به عنوان شهروندجامعه اسلامی ملاکهاومعیارهای رابطه صحیح باآنها درکتاب شریف نهج البلاغه مطرح گردیده است. ?. نقدپذیری تحمل مخالفان ومنتقدان، تواضع با مردم، پرهیز از خلف وعده ، عدالت محوری ومبارزه باانگلهای اقتصادی جامعه اسلامی،ازجمله شاخصه های تعامل صحیح دولت اسلامی ومردم میباشد. کلیدواژهها: ?.سبک زندگی اسلامی ?.نهج البلاغه ?.تعامل باخویشاوندان ?.تعامل بامخالفان ?.تعامل باشهروندان 6.تعامل حاکم اسلامی ومردم

المقارنه بین ابی الحسن التهامی و ابی الفضل الخاقانی فی رثاء الابناء
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشکده اصول الدین 1393
  جواد حیدری   حسن مقیاسی

موضوع هذه الدراسه هوالمقارنه ما بین الشاعرین أبی الحسن التهامی و أبی الفضل الخاقانی فی رثاء الابناء. و بما أن الرثاء یدور فی فلک الإحساس والعاطفه، فله دور عظیم فی الحالات النفسیه. فمن الضروره دراسه هذا الموضوع و إزاله الغبار عنه. وما یهدف إلیه الباحث فی هذه الدراسه، هو أستخراج وجوه التشابه و الإختلاف فی قصائدهما الرثائیه و أسلوبهما الرثائی. وهذا هو السبب الذی من أجله إخترت هذه الدراسه و حرصت علی أن لاتتجاوز حدود رثاء الأبناء. فبحثت وجوه التشابه فی فناء الدنیا و إستخدام التشبیه و الاستعاره و الاشاره الی القضاء و القدر و غیرها من الامور و وجوه الاختلاف فی إستخدام بحور الشعر و القاء القصائد بصیغه المخاطب ونظره الشاعرین حول وفاه إبنیهما. أبو الحسن التهامی هو من الشعراء المغمورین فی العصر العباسی. و عاش أواخر القرن الرابع و أوائل القرن الخامس الهجری. و کذلک الشاعر أبو الفضل الخاقانی الذی یعدّ نفسه من موالی أهل البیت(ع) و أکبر مداح للرسول الکریم و لُقّبَ بحسان العجم. عاش القرن السادس الهجری و أبدع فی الکثیر من أشعاره وقلّده الکثیر من الشعراء . ویُعدّ الشاعران، من زمره فحول الأدب، الذین حصلوا علی الحنکه الشعریه فی أشعارهم من التراث الأدبی القدیم و مـن جانب آخر خلّــفوا تراثاً أدبیاً للشعراء من بعدهم. و قد تناولت الدراسه القصائد الرثائیه لبیان القدره الشعریه عند الشاعرین و لم نکن من المبالغین فی کلامنا إذا ذکرنا بأن الشاعرین أبدعا فی الرثاء، و تعد آثارهما من أهمّ کنوز الأدب الإسلامی إلی یومنا هذا. وأهم ما توصلت إلیه فی هذا البحث ، هو أن التهامی مزج الزهد و الحکمه بالرثاء خلافاً للخاقانی الذی تطرّق فی قصائده إلی المضامین المادیه و الدنیویه. إمتلئت قصائد الخاقانی بالتعقید و التکلف فی اللفظ و المعنی ، فی حین لا نری هذه الظاهره عند التهامی .

حس گرایی از منظر قرآن کریم
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشکده اصول الدین 1393
  مشهود غفاری   محمد تقی دیاری

تحقیق پیش رو، با عنوان «حس گرایی از منظر قرآن کریم» به منظور بررسی علل و انگیزه های حس گرایی و پیامدهای سوء آن فراهم آمده است. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و ابزار گردآوری به صورت فیش برداری از تفاسیر و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای است؛ در این تحقیق نظرات مفسران بنام شیعه و سنی درباره آیات قرآنی گردآوری و مورد بررسی قرار گرفته است. از منظر قرآن کریم، حواس ظاهری و باطنی انسان از منابع مهم شناخت به شمار می روند؛ لکن حواس و عقل منبعی مستقل در معرفت نیستند؛ بلکه در امر شناخت، حواس و عقل همراه هم اند. و مهم ترین علل و عوامل حس گرایی در انسانها، عبارتند از: جهل و ظلم و استکبار و تجاوزگری و غفلت و بی بصیرتی؛ حس گرایی، آثار و پیامدهای سوئی نیز به دنبال دارد؛ از جمله آن ها: درخواست دیدار خداوند و فرشتگان و انکار نبوت و معاد است که به عنوان یکی از موانع پیش روی انسانها در شناخت حقیقت عالم هستی و ایمان به دعوت پیامبران و در نتیجه رسیدن به سعادت تلقی می شود. بدین ترتیب، حس گرایی از منظر قرآن سرانجامی جز کفر و انکار حقایق ندارد؛ همچنین دارای نمادها و نمودهایی در فرهنگ ها و اقوام مختلف است که آنها را به نابودی کشانده است؛ بنابراین، سرنوشت شوم این اقوام می تواند عبرتی برای مردم جهان باشد.