چکیده: در این تحقیق، با استفاده از روش های تولید شیمیایی و الکتروشیمیایی هیدرید، آرسنیک و آنتیموان موجود در نمونه به یک گونه فرار (آرسین و استیبن) تبدیل می شود. هیدرید تولیدی، سپس با معرف دی اتیل دی تیو کاربامات نقره در محلولی از یک باز آلی وارد واکنش می شود و یک کمپلکس رنگی ایجاد می نماید که توسط اسپکتروفوتومتر uv-vis آشکارسازی می شود. تاثیر نوع حلال بر واکنش های شیمیایی و الکتروشیمیایی تولید هیدرید مورد بررسی قرار گرفت. نحوه تاثیر حلال های آلی و نتایج آن که حاکی از بهبود ویژگی های عملکرد تجزیه ای فرایند تولید هیدرید در حضور حلال آلی است. از مقایسه نتایج آزمایش برای روش های تولید شیمیایی والکتروشیمیایی هیدرید آرسنیک مشخص می شود که اثر حلال در بازدهی هر دو فرایند، تقریبا یکسان می باشد ولی برای آنتیموان اثر حلال در روش الکتروشیمیایی بیش از روش شیمیایی است. همچنین اثر حلال آلی برای هر دو عنصر در ظرفیت های سه و پنج بررسی شد و مشخص شد که اثر حلال بر تولید هیدرید از گونه هایی با ظرفیت های سه و پنج هر عنصر تقریبا یکسان است. در میان حلال های مورد آزمایش استونیتریل موثرترین حلال و بهترین تاثیر بر عملکرد سیستم شیمیایی تولید هیدرید آرسنیک و سیستم های شیمیایی والکتروشیمیایی تولید هیدرید آنتیموان داشته و ایزوپروپانول بهترین حلال برای سیستم الکتروشیمیایی آرسنیک بوده است. دی متیل سولفوکسید برای همه سیستم های آزمایش شده اثرات کاهشی شدیدی در علائم جذبی داشته است. استفاده از حلال های استونیتریل برای تولید شیمیایی آنتیموان و آرسنیک و الکتروشیمیایی آنتیموان و همچنین استفاده از حلال ایزوپروپانول برای تولید الکتروشیمیایی آرسنیک، موجب افزایش حساسیت و کاهش حد تشخیص و بهبود تکرار پذیری روش گشته است.