در این تحقیق، میزان پایداری نظام کشت ذرت در منطقه ارزوئیه مورد محاسبه قرار گرفته و عوامل موثر بر آن با استفاده از روش تحلیل رگرسیون چند متغیره مورد بررسی قرار گرفت. برای اندازه گیری برخی از متغیرهای مدل از طیف لیکرت استفاده شد. پژوهش با استفاده از روش پیمایش(توصیفی) در بین 190 ذرت کار با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده در سال زراعی 89 - 1388 انجام شد. نتایج نشان می دهد که 65/72 درصد از کشاورزان نمونه دارای نظام های زراعی ناپایدار و نسبتا ناپایدار بوده اند و تنها 35/27 درصد از ذرت کاران نمونه دارای نظام های زراعی نسبتا پایدار و پایدار بوده اند. همچنیِن متغیر های مدل 55 درصد از تغییرات میزان پایداری را توضیح می دهند. متغیر های سرویس های ارائه شده توسط مرکز خدمات کشاورزی، دانش کشاورزی پایدار، سودآوری، دلیل اشتغال به کشاورزی و دریافت وام با پایداری رابطه مثبت و معنی داری دارند. همچنین متغیر های مصرف کود فسفاته و سموم شیمیایی، کاهش سطح آب های زیر-زمینی، سطح زیر کشت و نظام بهره برداری با پایداری رابطه منفی و معنی داری دارند. متغیر های سطح نگرش افراد به کشاورزی پایدار، میزان استفاده از کانال-های ارتباطی، نظام زراعی، سن و وضعیت اقتصادی24 درصد از تغییرات دانش کشاورزی پایدار را توضیح می دهند. بنابراین پیشنهاد می شود که جهت افزایش دانش کشاورزی پایدار بهره برداران، کانال های ارتباطی موجود گسترش یابد(ایجاد مکان هایی جهت فروش مجلات و کتب کشاورزی). کلاس های آموزشی بیشتر به افراد جوان تر و با وضعیت اقتصادی ضعیف تر اختصاص یابد. مقدار بهینه مصرف نهاده-های شیمیایی به کشاورزان ارائه شود و نهاده های جایگزین با قیمت مناسب در دسترس کشاورزان قرار گیرد. از کشاورزانی که در جهت پایداری گام بر می دارند توسط تسهیلات ارزان قیمت حمایت شود. اقداماتی برای افزایش سوددهی(کاهش هزینه های تولید ، افزایش امکانات بازاریابی در جهت امنیت تولید و فروش) مزارع صورت گیرد. تسهیلات طولانی مدت جهت خرید زمین در اختیار کشاورزان قرار گیرد. جهت جلوگیری از کاهش سطح آب های زیر زمینی از آبیاری تحت فشار استفاده شود.