توجه به نکات زبانی از مسایلی است که در حوزه یادگیری زبان دوم بسیار مورد بحث قرار گرفته است. یکی از موارد مهم که مورد توجه قرار گرفته توزیع تکنیک های مختلف توجه موردی و مقطعی به نکات زبانی میباشد. این توزیع تحت تاثیر متغیر های مختلفی از جمله ویژگیهای فراگیران ومدرسین,محیط آموزشی و سطح توانش زبانی فراگیران قرار میگیرد. یکی از ویژگیهای مدرسین که زیاد مورد بررسی قرار نگرفته تجربه مدرس میباشد. بنابراین , این تحقیق به بررسی این موضوع میپردازد که آیا میزان تجربه ی مدرسین تفاوتی در نوع و تعداد تکنیک های توجه موردی و مقطعی به نکات زبانی, در کلاسهای آموزش زبان انگلیسی ایجاد میکند یا خیر. همچنین , در این پژوهش توزیع تکنیکها بین دو سطح مختلف,مقدماتی و پیش متوسط, مورد بررسی قرار گرفته است. شش مدرس(سه مدرس با تجربه و سه مدرس کم تجربه ) در این تحقیق شرکت کردند. سی و شش کلاس ( شش کلاس از هر مدرس) به صورت صوتی ضبط شد و سپس داده ها برگردانده,کدگزاری و در آخر با استفاده از آزمون (chi-square ) و آمار توصیفی تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان دادند که مدرسین کم تجربه در مقایسه با مدرسین با تجربه از تعداد تکنیک های بیشتری برای توجه به نکات زبانی بهره گرفته اند. همچنین در رابطه با سطح توانش زبانی, مشخص شد که هر دو گروه مدرسین در سطح پیش متوسط از تکنیک های بیشتری نسبت به سطح مقدماتی استفاده کرده اند. نتایج همچنین نشان دادند که مدرسین با تجربه از لحاظ نوع تکنیک ها نیز از مدرسین کم تجربه متفاوت بودند. این یافته ها میتواند در امر تربیت مدرسین مورد استفاده قرار گیرد.