جمعیت رو به افزایش انسانی برای امرار معاش، اثرات زیادی بر منابع طبیعی می گذارد. از این تغییرات می توان، تغییر کاربری و پوشش زمین را نام برد که نهایتاً منجر به کاهش سطح نواحی زیر پوشش گیاهان طبیعی می شود. دشت سیرجان با داشتن رژیم حرارتی ورژیم رطوبتی به ترتیب ترمیک و اریدیک نیز از اعمال این گونه تغییرات مصون نمانده است و مساحت زیادی از زمین های با پوشش گیاهی طبیعی(مراتع) به باغات پسته تبدیل شده اند. تحقیق حاضر با هدف های 1- بررسی و مقایسه خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاکهای تحت کشت پسته و خاکهای بکر در منطقه مورد مطالعه، و 2- و بررسی اثر تغییر کاربری اراضی بر پیداش و رده بندی خاکهای منطقه انجام شد. بعد از نمونه برداری و انجام آزمایشات مربوطه خاکهای منطقه به دو روش جامع طبقه بندی خاک امریکا (staff ,1999 survey soil) وکلید آن soil survey staff ,2006)) و روش فائو طبقه بندی شدند و به منظور بررسی اثر تغییر کاربری اراضی از مرتع به کشت مقایسه میاتگین ها توسط آزمون lsd بر روی دو عمق 0 تا 25 و 25 تا 50 سانتی متری صورت گرفت. برخی از نتایج این تحقیق عبارتنداز: افق های اصلی موجود در منطقه افق های کمبیک، سالیک و جیپسیک و راسته های اصلی موجود در منطقه انتی سولز و اریدی سولز می باشند و تغییر کاربری اراضی سبب تغییر در برخی از زیرراسته های خاک شد. همچنین تغییر کاربری اراضی، سبب کاهش پ هاش، قابلیت هدایت الکتریکی، محتوای کل کاتیونها و آنیونهای محلول و افزایش محتوای کربن آلی خاک، ظرفیت تبادل کاتیونی، فسفر قابل استفاده شد و بافت خاک و مقدار پتاسیم قابل استفاده بدون تغییر باقی ماندند. به طور کلی تغییر کاربری تاثیر مثبت داشته است درخت پسته بدلیل داشتن ریشه های عمیق تا حدودی مانع از فرسایش و در نتیجه مانع از تخریب خاک شده است.