منطقه ابوالفارس با موقعیت جغرافیایی 50°49 تا 2 °50 طول شرقی و4°31 تا ? 14°31 عرض شمالی، در جنوب غرب ایران به فاصله 40 کیلومتری جنوب شرق شهرستان رامهرمز و 185 کیلومتری اهواز در شرق استان خوزستان می باشد. حوضه ابوالفارس شامل محدوده مطالعاتی جایزان و یکی از سر شاخه های رودخانه مارون می باشد. سازندهای ایلام – سروک و آسماری از مهمترین سازندهای منطقه می باشند که آبخوان کارستی را بوجود آورده اند. رودخانه ابوالفارس، رودخانه مهم منطقه مورد مطالعه می باشد. هدف از این تحقیق بررسی وضعیت هیدروژئولوژیکی منطقه ابوالفارس می باشد که شامل تعیین محدوده و ابعاد سفره آبدار، بررسی واحدهای آب چینه ای و وضعیت ارتباط آنها، شناسایی منابع آب، مشخصات کیفی آب در نقاط مختلف و عوامل موثر در کیفیت آب زیرزمینی منطقه می باشد. مطالعات صحرایی شامل مطالعات زمین شناسی، شناسایی منابع آب، نمونه برداری هیدروشیمیایی، اندازه گیری دبی می باشد. زمین-شناسی منطقه ابوالفارس، از دیدگاه های چینه شناسی، سنگ شناسی، زمین شناسی ساختمانی، ژئومورفولوژی و تاثیر سازند ها بر کیفیت منابع آب مورد بررسی قرار گرفت. رخداد پدیده های ساختمانی نظیر چین خوردگی ها (مانند تاقدیس بنگستان، سه تلون)، راندگی ابوالفارس، گسل امتداد لغز صیدون، درزه ها و شکستگی ها در نتیجه فعالیتهای تکتونیکی از یک سو و ریزش های جوی مناسب از سوی دیگر، شرایط مناسبی برای توسعه آبخوان کارستی در منطقه ایجاد کرده است. ظهور چشمه سرتنگ، مهمترین تخلیه کننده تاقدیس بنگستان در منطقه مورد مطالعه، در راستای شکستگی های عمیق بیانگر اهمیت اشکال ساختاری در منطقه می باشد. محل هایی که برای تغذیه مصنوعی پیش بینی شده است، بیشتر در بخش آبرفتی منطقه و در دامنه تاقدیس بنگستان می باشد که هم کیفیت آب و هم نفوذپذیری در این بخش مناسب می باشد. مطالعات هیدروشمیایی بر اساس نتایج آنالیز کامل 14 نمونه آب صورت گرفته و تغییرات کیفی از لحاظ مکانی و زمانی مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش های شرقی و شمال شرقی منطقه، کیفیت آب زیرزمینی بسیار مطلوب است اما به سمت جنوب غرب منطقه به علت رخنمون سازندهای گچساران، میشان، آغاجاری و بخش لهبری مجموع املاح آب زیرزمینی افزایش می یابد و کیفیت آب نامطلوب می گردد. رخساره بی کربناته در نمونه های بخش شرقی و شمال شرقی منطقه مورد مطالعه و رخساره سولفاته در بخش غربی و جنوب غربی مشاهده می شود. تیپ آب چاه و چشمه ها، بیکربناته کلسیک و تیپ آب های سطحی بیکربناته کلسیک و سولفاته کلسیک می باشد. نمونه های آب منطقه، نسبت به ژیپس تحت اشباع و نسبت به کلسیت و دولومیت اشباع و فوق اشباع هستند. چاه و تمامی چشمه ها که در بخش شرقی منطقه می باشند از کیفیت مناسبی برای شرب برخور دارند و نسبت به آب های سطحی کیفیت مطلوب تری دارند.

دشت چاه گاه در شهرستان دشتی، استان بوشهر بین طول جغرافیایی ?9 °52 تا ?9 °51 شرقی و عرض جغرافیایی ?42 °28 تا ?6 ° 28 شمالی واقع شده است. از نظر ساختاری این منطقه بخشی از زاگرس چین خورده است که در نتیجه فعالیت های شدید تکتونیکی و فرسایش متعاقب سازندهای اطراف منطقه شکل گرفته است. بنابراین، رسوبات ناپیوسته با خصوصیات هیدروژئولوژیکی متفاوتی در دشت چاه گاه مشاهده می شود. در مجموع، منطقه مورد مطالعه شامل 5 آبخوان متمایز است که مهمترین آنها آبخوان چاه گاه است و بیشترین چاههای بهره برداری به منظور اهداف کشاورزی در دشت چاه گاه و لاور قرار دارند. گر چه اغلب آبخوان های منطقه آزاد هستند اما در بخش شرقی منطقه یک آبخوان محصور با ابعاد کوچک مشاهده می شود. سنگهای اطراف دشت شامل کنگلومرا، ژیپس و آهک هستند که نقش مهمی در تغذیه آبخوان دارند. بیشترین خروجی این آبخوانها شامل بهره برداری و تبخیر آزاد از سطح ایستابی می باشد. همچنین ارتباط مناسبی میان بارندگی سالانه و نوسانات هیدروگراف واحد وجود دارد، هرچند که روند هیدروگراف نزولی می باشد اما با افزایش بارندگی ها در سال های بعد این روند جبران می گردد. محاسبه بیلان در منطقه مورد مطالعه نشان می دهد که وضعیت آب زیرزمینی مناسب می باشد.

در سال های اخیر استفاده از مدل های ریاضی به عنوان ابزاری کارآمد در مطالعات و مدیریت منابع آب مورد استفاده قرار می گیرد. مدل کمی آب های زیرزمینی دشت قم به وسعت 456 کیلومتر مربع واقع در استان قم نیز به همین منظور تهیه گردید. متوسط بارش سالانه در این دشت 156 میلی متر اندازه گیری گردیده است. درک کمی جریان آب های زیرزمینی و مولفه های گوناگون بیلان دشت اهداف اصلی تهیه مدل آب های زیرزمینی دشت قم است که فرایند بهینه تصمیم گیری برای مدیریت آبخوان و مطالعات نیمه تفضیلی بعدی نظیر شبیه سازی کیفی بر اساس آن ها خواهد بود. در این راستا پس از انتخاب الگوریتم و بسته نرم افزاری مناسب(gms7.1) اقدام به تهیه مدل تفهیمی گردید. طی مرحله طراحی مدل، منطقه مورد مطالعه به شبکه های منظم تقسیم بندی شد و شرایط اولیه و شرایط مرزی مشخص شده و بر مدل اعمال گردید. سپس مدل از مهر 1388 تا شهریور 1389 در حالت ناماندگار طی 12 دوره تنش کالیبره و پس از بهینه سازی پارامترهای هیدروژئولوژیکی (مدل سازی معکوس)، مدل برای دوره زمانی از مهر 1389 تا خرداد 1390 صحت سنجی شد. پس از واسنجی و صحت سنجی، مدل توانست به خوبی شرایط آبخوان را شبیه سازی نماید. در نهایت برخی گزینه های مدیریتی با استفاده از مدل کمی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج برای سناریوهای مختلف از جمله پیش‏بینی وضعیت سطح آب در 4 سال آینده، پیش‏بینی وضعیت آب‏های زیرزمینی در شرایط خشکسالی و ترسالی، افزایش 10% برداشت چاه‏ها و کاهش 25% از برداشت چاه‏ها در دشت قم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

آلودگی آب های زیرزمینی ناشی فعالیت های انسانی یکی از جدی ترین مشکلات زیست محیطی در مناطق شهری و صنعتی است. از طرفی با توجه به نیاز روزافزون جوامع بشری به منابع آب زیرزمینی، به ویژه در مناطق خشکی مانند ایران حفاظت و جلوگیری از آلودگی این منابع امری ضروری تلقی می گردد. بدین منظور ارزیابی آسیب پذیری آب های زیرزمینی می تواند نقش حیاتی در حفاظت از این منابع ایفا نماید. از این رو در این تحقیق به شناسایی نواحی آسیب پذیر آبخوان دشت قم به کمک مدل drastic و sintacs در محیط gis پرداخته شده است. در روش drastic و sintacs هر پارامتری را که به طور بالقوه بر آلودگی تأثیرگذار باشد را در یک مقیاس طبقه بندی نموده و پس از اعمال ضرایب پارامترها، نمره ای جهت ارزیابی آسیب پذیری ارائه می نماید. نکته ی قابل توجه در این روش ها سلیقه ای بودن رتبه بندی و وزن دهی پارامترهاست. همچنین در مورد انتخاب مشخصه های موثر در انتقال آلودگی نیز ابهاماتی وجود دارد. در این تحقیق به منظور برطرف نمودن ایرادات ذکر شده و انتخاب مدل مناسب، بر اساس شرایط هیدروژئولوژیکی حاکم بر منطقه و در نتیجه ارزیابی صحیح تر آسیب پذیری سفره آبدار قم به بررسی و واسنجی این مدل ها پرداخته شده است. بدین منظور پس از جمع آوری داده ها و اطلاعات مورد نیاز جهت تهیه پارامترهای ورودی دو مدل از منطقه مطالعاتی دشت آبرفتی قم ابتدا آسیب پذیری آبخوان بر اساس مدل های drastic و sintacs تعیین گردید. شاخص نهایی drastic نرمال برای آبخوان مورد مطالعه بین 55 تا 171 و شاخص نهایی آسیب پذیری مدل sintacs استاندارد نیز 91 تا 189 حاصل گردید. به منظور اصلاح این دو مدل بازبینی وزن پارامترها به کمک روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی(ahp) مورد بررسی قرار گرفت. بازبینی وزن ها با بررسی هر پارامتر با غلظت نیترات در 24 چاه نمونه برداری به دست آمد. پس از اعمال وزن های تصحیح شده همبستگی شاخص آسیب پذیری drastic-ahp با مقادیر غلظت نیترات اندازه گیری شده به 719/0 و برای مدل sintacs-ahp به 531/0 حاصل گردید، که نسبت به مدل drastic (678/0r=) نرمال و sintacs (543/0r=) نرمال بهبود یافته است. در نهایت جهت تعیین مشخصه های موثر در انتقال آلودگی در منطقه مورد مطالعه پارامترهای کاربری اراضی، سرعت آب زیرزمینی و مسیر طی شده جریان به پارامترهای مدل drastic و sintacs افزوده و پارامتر توپوگرافی به علت نداشتن سهم عمده در ارزیابی آسیب پذیری حذف گردید. وزن این پارامترها نیز به کمک ahp مورد تصحیح قرار گرفت. بدین ترتیب شاخص های آسیب پذیری drastic و sintacs اصلاح شده بر پایه ی ahp برای آبخوان مورد مطالعه محاسبه گردید. میزان همبستگی این دو شاخص با غلظت نیترات به ترتیب 731/0 و 561/0حاصل گردید. این نتایج مبین دقت بالای روش drastic-ahp اصلاح شده نسبت به سایر روش های مطالعه شده در این تحقیق است.

مساحت دشت قم در حدود 456 کیلومترمربع و در قسمت غربی دریاچه نمک و در استان قم، بین عرض¬های جغرافیایی ?19?34 و ?34?34 درجه شمالی و طول¬های جغرافیایی ?49?50 و ?08?51 درجه شرقی واقع شده است.هدف از این مطالعه ارزیابی کیفیت آب زیرزمینی با تاکید بر روی عناصر عمده می¬باشد. برای این منظور 20 نمونه¬ آب زیرزمینی از چا¬ه¬های عمیق در قبل و بعد از بارندگی در سال1390 برداشت شد و آنالیز عناصر انجام گردید. علاوه بر عناصر عمده، t°c, ec, tds, th اندازه¬گیری شد .بر مبنای داده¬های جمع آوری شده نقشه¬های پراکندگی فیزیکو-شیمیایی تهیه شد. و نتایج داده¬های بدست آمده،برای بررسی فرآیندهای هیدروشیمیایی کنترل کننده کیفیت آب ، منشا شوری، مدل معکوس و استفاده آب برای مصارف مختلف مورد استفاده قرار گرفت. مجموع املاح جامد سفره آبدار قم بین 720 تا 11000 میلی گرم بر لیتر متغییر است و غلظت عناصر عمده به علت انحلال نمک وژیپس در مسیر جریان از شمال به شمال غرب به سمت مرکز و شرق روند افزایشی دارد. نوع آب سولفاته سدیک کلرورره سدیک است.. فرآیند تبادل یونی موجب افزایش انحلال سدیم و جذب منیزیم و کلسیم شده است. مدل معکوس نشان می¬دهد که فاز عمده انتقال مولی شامل انحلال ژیپس و هالیت می¬باشد. بر مبنای دیاگرام شولر آب زیرزمینی برای شرب نامناسب و غیر قابل استفاده می¬باشد و از نظر کشاورزی در کلاس c4s4 قرار می گیرد.

منطقه شیرین بهار با مساحت 325/54 کیلومتر مربع در فاصله 65 کیلومتری شهر مسجد سلیمان واقع در شمال شرقی استان خوزستان قرار گرفته است. سازند غالب در این منطقه سازند آسماری می باشد که به شدت تحت تاثیر فرآیندهای تکتونیکی قرار گرفته است و ساختارهایی نظیر درزه و شکاف، چین خوردگی و گسل خوردگی به وفور در آن یافت می شود. ویژگی های آب و هوایی مناسب در منطقه مورد مطالعه و رخنمون سنگ های کربناته در آن، شرایط مناسبی را جهت ایجاد پدیده های کارستی فراهم کرده است. درمنطقه شیرین بهار چشمه های متعددی وجود دارند ولی در این بررسی صرفاً سه چشمه دره اناری، سرحونی و آبشکالو مورد ارزیابی قرار گرفته است. بنابراین هدف از این مطالعه تعیین خصوصیات هیدروژئولوژیکی منطقه شیرین بهار، بررسی پدیده های کارستی در این منطقه و تأثیرات آن بر روی سیستم جریان آب زیرزمینی است. از دیدگاه ژئومورفولوژیکی این منطقه به سه زیرحوضه تقسیم می شود. مطالعات هیدروژئولوژیکی بر روی سه آبخوان در منطقه بر اساس تقسیمات ناحیه ای متمرکز شده اند. چشمه های دره اناری، سرحونی و آبشکالو به عنوان چشمه های معرف جهت بررسی های ناحیه ای، تعیین آنالیز هیدروگراف ها، رژیم جریان، نوع جریان، حجم ذخیره دینامیکی و مساحت حوزه آبگیر انتخاب شده اند. آنالیز منحنی فروکش چشمه دره اناری نشان می دهد که رژیم جریان در آبخوان این چشمه از نوع، انتشاری-کانالی است و حجم ذخیره دینامیکی آبخوان 81 میلیون متر مکعب می باشد و مساحت حوضه آبگیر آن 154/74 کیلومتر مربع محاسبه شده است. آنالیز پاسخ هیدرولیکی چشمه سرحونی به بارندگی در دوره زمانی مورد مطالعه نشان می دهد که نوع جریان کانالی است و حجم ذخیره دینامیکی آبخوان این چشمه 8/3 میلیون متر مکعب می باشد و مساحت حوضه آبگیر آن 7 کیلومتر مربع است. نتایج آنالیزهای مشابه برای چشمه آبشکالو نشان می دهد که رژیم جریان در آبخوان این چشمه انتشاری بوده و حجم ذخیره دینامیک محاسبه شده برای آبخوان برابر با 1/07 میلیون متر مکعب می باشد. مساحت حوضه آبگیر این چشمه نیز 5/04 کیلومتر مربع محاسبه شده است.

در بیشتر نقاط کشور به علت کمبود منابع سطحی آب و فصلی بودن بارندگی آبهای زیرزمینی برای مصارف مختلف استخراج می شود. اگر میزان برداشت از آبخوان با تغذیه مصنوعی به عنوان راه حلی برای این مشکل پیشنهاد شده است . تغذیه مصنوعی دارای روشهای مختلفی است و کارایی هر روش به تناسب آن با ویژگیهای طبیعی منطقه نظیر خصوصیات زمین شناسی، توپوگرافی، اقلیم و هواشناسی، هیدرولوژی، هیدروئولوژی، وضعیت حوزه آبخیز از نظر تولید رسوب و فرسایش و ... بستگی دارد. در نتیجه نیاز است که قبل از اجرای اینگونه طرحها، منطقه بطور جامع و کامل مورد مطالعه قرار گرفته و نسبت به انتخاب روش بهینه اقدام شود چرا که در صورت نامتناسب بودن طرح با ویژگیهای منطقه کارایی آن به شدت پایین آمده و گاهی منجر به بی استفاده شدن آن می گردد. همچنین یکی از معیارهای تشخیص یک طرح موفق نحوه اثرگذاری آن بر منطقه بخصوص وضعیت کمی و کیفی آبخوان است . در این تحقیق طرح تغذیه مصنوعی جاشک - آبدان برای مطالعه برگزیده شد و ویژگیهای منطقه با دیدگاههای زمین شناسی، فیزیوگرافی، اقلیم و هواشناسی، فرسایش و رسوب شناسی و هیدروشیمی مورد مطالعه قرار گرفت . سپس با استفاده از نتایج حاصل از این مطالعات ، تناسب طرح با خصوصیات و ویژگیهای منطقه و نحوه اثرگذاری آن بر آب زیر زمینی پس از یک دوره بهره برداری از طرح بررسی شد. بر این اساس طرح تغذیه مصنوعی جاشک - آبدان به صورت زیر ارزیابی می گردد. الف - تاثیر این طرح از نظر بهبود وضعیت کمی آبخوان و جلوگیری از افت مداوم سطح ایستابی مثبت ارزیابی می شود. ب - تاثیر کیفی آن برآبخوران پس از یک دوره بهره برداری از طرح به علت افزایش املاح آب زیرزمینی منفی است . ج - طرح بطور کامل با ویژگیهای منطقه متناسب و هماهنگ نیست و برای رسیدن به شرایط مطلوب و بهینه نیاز به تصحیحات و تغییرات دارد.

در این پایان نامه مساله تصادفات و بویژه تصادفات برون شهری را در ایران و سایر کشورها و هم چنین نقش عامل سرعت در تصادفات و شدت آنرا مطالعه می کنیم و مطالعات انجام شده در این زمینه در کشورهای مختلف دنیا را بررسی می کنیم. سپس اثر احتمالی کاهش سرعت وسایل نقلیه را در تعداد تصادفات و تلفات و مجروحان آن بررسی می کنیم. برای این منظور سرعت وسایل نقلیه را در یک جاده اصلی برداشت می کنیم سپس سرعت این وسایل نقلیه بطور فرضی در چند حالت کاهش داده می شود. هر کدام از این حالات اصلاح قانون سرعت مجاز و یا اصلاح رفتار رانندگان را نشان می دهد. تعداد تصادفات و مجروحان و تلفات آن بر حسب سرعت مجاز رگرسیون می شود. در پایان معلوم می گردد که سرعت مجاز اثر قابل ملاحظه ای بر ایمنی دارد و نتیجه گیری می شود که سرعت مجاز ابزاری قوی برای برقراری ایمنی در دست دولتهاست .

چکیده ندارد.