سارا آقابکلو فرهاد ادهمی مقدم
دوبینی یا دیدن دوگانه یک شی واحد توسط افراد از جمله علائم بالینی رایج در بین بیماران مبتلا به انواع مختلف اختلالات چشم پزشکی به ویژه اختلالات نیازمند جراحی مانند آب مروارید می باشد. این اختلال می تواند در دو فاز قبل و بعد از اعمال جراحی چشمی دیده شود و اهمیت خاص خود را دارا باشد. هرچند از روش های مختلفی برای تشخیص دوبینی و علل منجر به آن استفاده می شود، اما به کار بردن روش هایی که دقت تشخیصی بالاتری داشته باشند، امکان تشخیص سریعتر این اختلالات و جلوگیری از پیشرفت آن را فراهم می نماید. یکی از این روش ها و آزمون ها که تهاجمی نیز می باشد، آزمون الکتروفیزیولوژیک مانند الکترواوکولوگرام (eog) می باشد که اجازه ارزیابی objective عملکرد شبکیه و عملکرد بینایی را در مبتلایان به دوبینی می دهد. بر همین اساس بر آن شدیم تا در این مطالعه به بررسی تاثیر وجود دوبینی در افراد با توجه به آزمون الکترواوکولوگرام بپردازیم. در این مطالعه توصیفی – تحلیلی، مقطعی 50 نفر مورد بررسی قرار گرفتند که شامل 25 نفر افراد سالم و 25 نفر بیمارانی که مبتلا به دوبینی بودند. آنگاه از بیماران eog بعمل آمد و نتایج آنها ثبت شد و در نهایت نتایج آزمون eog در مبتلایان به دوبینی و افراد سالم تعیین گردید. آنالیز اطلاعات توسط نرم افزار آماری spss انجام شد. در این مطالعه به این نتیجه رسیدیم که واندکس آردن بدست آمده در گروه بیماران 23/0 + 11/2 و حداقل واندکس آردن 72/1 و حداکثر 7/2 بوده است و در گروه کنترل 23/0 + 12/2 و حداقل 7/1 و حداکثر 68/2 بوده است. طبق آزمون مستقل t-test رابطه معنی داری بین تغییرات اندکس آردن در گروه کنترل و بیماران مبتلا به دوبینی وجود نداشت. (05/0 > p)
محیا مهدوی زفرقندی فرزانه زنوزی
هدف: برای بررسی خصوصیات انواع چشم بندهای مورد استفاده برای فتوتراپی و یافتن مناسب ترین نوع چشم بند مطالعه ای توصیفی – تحلیلی در سال 1388 در بیمارستان های شهر کرج به عمل آمد. روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی توصیفی – تحلیلی (descriptive-analytical) مقطعی (cross-sectional) در نیمه دوم سال 1388 در بیمارستان های شهر کرج به عمل آمد و انواع چشم بندهایی که در این بیمارستان ها مورد استفاده قرار می گرفتند، شناسایی شده و تعدادی جهت بررسی خصوصیات فیزیکی (طول، عرض، ضخامت، رنگ، جنس) و میزان عبور نور فتوتراپی با طول موج های مختلف نور مرئی (ec)، نور ماوراء بنفش (uv) و نور مادون قرمز (ir) به وسیله دستگاه لوکس متر اندازه گیری شد. یافته ها: چشم بندهای توسان و چشم بندهای یکبار مصرف در مجموع مقبولیت بیشتری در بین پرسنل داشتند زیرا سایز مناسبتری داشته، کمتر جابجا می شوند و فشار کمتری روی پلک و لاله گوش وارد می نمایند و نیز شکل آناتومیک آنها مناسب تر است (p < 0.05). بعلاوه در مورد چشم بندها نیز ضخامت بیشتر چشم بند دارای اثر معناداری در کاهش میزان نور عبور کرده بود (p < 0.05)؛ اما رنگ چشم بند اثر معناداری در این زمینه نداشت (p > 0.05). نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده چنین استنباط می شود که چشم بندهای با شکل آناتومیک دارای مقبولیت بیشتری هستند و نیز می توان با استفاده از چشم بندهای ضخیم تر عبور نور کمتری را از چشم بند شاهد بود
سوگند سحری مسعود شوشتریان
هدف: این مطالعه به منظور بررسی اختلال شبکیه به وسیله الکترورتینوگرام در بیماران صرعی مراجعه کننده به درمانگاه قدس در سال 90-1389 انجام شده است. روش مطالعه: در این مطالعه مقطعی، 50 فرد بدون وجود سابقه اختلال بینایی وارد مطالعه شدند شامل 25 نفر مبتلا به صرع و 25 نفر که سالم و بعنوان گروه شاهد بودند. دو گروه تحت erg قرار گرفتند و نتایج به دست آمده در دو گروه مقایسه شدند. یافته ها: در این مطالعه، میانگین ولتاژ ثبت شده در erg در گروه مورد 6/42 و در گروه شاهد 80/42 میکروولت بود که اختلاف آماری معناداری را نشان نمی داد (p=0.741). میانگین latency ثبت شده در erg در گروه مورد 5/104 و در گروه شاهد 84/103 میلی سکند بود که اختلاف آماری معناداری را نشان نمی داد (p=0.866). نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده چنین استنباط می شود که بیماری صرع سبب تغییری در یافته های مرتبط با آزمون erg در بیماران نمی شود.
هانیه کریمی پروانه معصومی
چکیده ندارد.
الهام یاریان محمدباقر مشیری
چکیده ندارد.
آزاده مقدم مسعود شوشتریان
چکیده ندارد.
آناهیتا پورعلی علیرضا خداییانی
چکیده ندارد.