به منظور بررسی اثر سطوح مختلف نیتروژن، سولفور و دو منبع سولفوری (گوگرد و اسیدسولفوریک) بر عملکرد کمی و کیفی کلزا و همچنین تاثیر سطوح و منابع سولفوری بر میزان عناصر میکروی قابل جذب خاک و میزان عناصر میکروی جذب شده توسط گیاه، در شرایط آب و هوایی اهواز آزمایشی به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال زراعی 88-87 اجرا گردید. در این آزمایش منابع سولفوری به عنوان فاکتور اصلی (گوگرد و اسیدسولفوریک)، سولفور در دو سطح 100 و 250 کیلوگرم در هکتار به عنوان فاکتور فرعی و نیتروژن با سه سطح 70، 100 و 130 کیلوگرم در هکتار به عنوان فاکتور فرعی فرعی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بین سطوح نیتروژن از نظر عملکرد ماده خشک کل، عملکرد دانه، شاخص برداشت، درصد پروتئین دانه، درصد روغن دانه، عملکرد روغن، تعداد خورجین در مترمربع، وزن هزار دانه، ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی در سطح یک درصد و از نظر تعداد دانه در خورجین در سطح پنج درصد اختلاف معنی دار وجود دارد. بین سطوح سولفور از نظر عملکرد ماده خشک کل و تعداد شاخه جانبی در سطح یک درصد و از نظر عملکرد دانه، شاخص برداشت، عملکرد روغن و میزان فسفر، آهن و روی دانه در سطح پنج درصد اختلاف معنی دار بود ولی از نظر درصد پروتئین دانه، درصد روغن دانه، تعداد خورجین در واحد سطح، تعداد دانه در خورجین، وزن هزار دانه، ارتفاع بوته و میزان منگنز دانه اختلاف معنی داری مشاهده نشد. در بین منابع سولفوری تنها بر روی درصد روغن دانه در سطح پنج درصد اختلاف معنی داری وجود داشت. اثر متقابل نیتروژن و سولفور بر روی مقدار آهن دانه در سطح یک درصد و بر روی درصد روغن دانه، عملکرد روغن و میزان روی دانه در سطح پنج درصد معنی دار بود. ولی بر روی سایر صفات مورد بررسی اعم از عملکرد دانه، درصد روغن دانه، درصد پروتئین دانه و وزن هزار دانه تاثیر معنی داری نداشت. تاثیر سه جانبه نیتروژن، سولفور و منابع سولفوری بر روی درصد روغن دانه و میزان آهن دانه در سطح یک درصد و بر روی عملکرد روغن و تعداد شاخه جانبی در سطح پنج درصد معنی دار بود. اما اثر سه جانبه بر روی سایر صفات مورد بررسی معنی دار نشد. نتایج نشان داد بهترین ترکیب جهت داشتن بالاترین درصد روغن دانه و عملکرد روغن در واحد سطح مربوط به تیمار اسیدسولفوریک، سطح 100 کیلوگرم سولفور در هکتار و 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن در هکتار با میانگین های 5/45 درصد و 9/125 گرم روغن در مترمربع می باشد و اثر مقادیر سولفور بر میزان عناصر میکروی قابل دسترس خاک برای گیاه مثبت بوده، به گونه ای که با افزایش مقدار سولفور میزان عناصر میکروی قابل دسترس افزایش یافته است.