توقع و انتظار گسترده ای مبنی بر آمادگی بیمارستانها برای مقابله با هر بحرانی وجود دارد. بدیهی است که برنامه ریزی در زمینه مقابله با خطرات حوادث غیرمترقبه و بحرانها از اموری است که در حیطه وظایف مدیران بیمارستانها قرار دارد. لذا با برسی میزان آگاهی و نگرش آنان نسبت به اصول و موازین مدیریت بحران، میتوان در خصوص عملکرد آنان در شرایط بحران قضاوت نمود . این مطالعه، به صورت توصیفی در سال 1387 انجام گردید و جامعه پژوهش آن، کلیه مدیران و سرپرستاران بیمارستانهای شهر زنجان می باشد که از طریق سر شماری مورد بررسی قرار گرفته اند. بررسی میزان آگاهی و نگرش مدیران و سرپرستاران نسبت به مدیریت بحران از طریق پرسشنامه ای که روایی و پایانی آن مورد تایید قرار گرفته، صورت پذیرفته است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخصهای آمار مرکزی و نرم افزار spss و جهت بررسی همبستگی بین آگاهی و نگرش از آزمون پیرسون استفاده شده است. نتایج حاصله حاکی از آن است که 8/76 درصد از مدیران و سرپرستاران مورد بررسی، آگاهی قابل قبول نداشتند و 2/23 درصد از آنان آگاهی قابل قبول داشتند که از این میان آگاهی 3/2 درصد از آنان خوب بود. یافته های پژوهش نشان داد که فقط 1/29 درصد از مدیران و سرپرستاران مورد بررسی، دوره های آموزش مدیریت بحران را گذرانده بودند. همچنین نتایج حاصله حاکی از آن است که 7/83 درصد از مدیران و سرپرستاران مورد بررسی، نگرش مثبت به موازین مدیریت بحران داشتند. بررسی ها نشان داد که هیچ رابطه معنی داری بین آگاهی مدیران و سرپرستاران با نگرش آنان وجود ندارد بطوری که با بالا رفتن آگاهی آنان، نگرش آنان مثبت نمیشود. به طور کلی با توجه به پایین بودن میزان آگاهی مدیران و سرپرستاران بیمارستانهای شهر زنجان، لزوم برگزاری دوره های آموزش مدیریت بحران احساس می شود. توجه به محتوای مطالب آموزشی، برگزاری دوره های تمرین و مانور در خصوص مدیریت بحران در بیمارستان و لزوم داشتن برنامه مقابله با اثرات حوادث غیرمترقبه در بیمارستان، ضروری است.