بیش از چند دهه از معرفی مباحث برند و مدیریت آن و توجه روزافزون مدیران و بازاریابان سازمانها به آن نمی گذرد. مطالعات وتحقیقات زیادی در این زمینه صورت گرفته است که نقش و تأثیرات این بخش از علم بازاریابی را بر عملکرد، سطح سوآوری و ارزش کسب و کار برای ذینفعان را مورد تأکید قرار داده است. ارزش واقعی یک شرکت در اذهان خریداران بالقوه شرکت قرار دارد و اهمیت نقش دارایی های نامشهود در اثربخشی فعالیت های سازمانها بر همگان آشکار است. در بسیاری از سازمانها، امروزه نامهای تجاری و ایجاد برند در زمره اصلی ترین سرمایه های سازمانی به شمار می آید. یکی از مهمترین اهداف مدیران و بازاریابان و البته هدف استراتژیک مدیریت برند، ایجاد برندی است که برای دهه ها باقی بماند و بتواند قدرت نفوذ در طبقات مختلف کالاها و بازارها را داشته باشد. به عقیده محققان برگ برنده در بازارهای پیچیده رقابتی کنونی داشتن برندی است که بتواند روابط پایداری را با مشتریان و مصرف کنندگان خود شکل دهد. برندهای قابل اعتماد که رضایت مشتریان خود را جلب کرده باشند می توانند تا حدودی قدرت رقابت و پایداری در بازار را داشته باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر شناخت از برند و روابط برند بر تصمیم به خریدهای فعلی و آینده مشتریان انجام گرفته است. در تحقیق حاضر از روش توصیفی از نوع پیمایشی برای گردآوری داده ها استفاده و پس از جمع آوری، داده ها به کمک مدل معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها و نتایج این تحقیق نشان داد که تنها شناخت از برندها برای تصمیم مشتریان به خرید در آینده کافی نیست هرچند که آگاهی از برند می تواند منجر به خرید فعلی مشتریان از آن برند گردد. خرید آینده از بعد شناخت برند به صورت مستقیم تأثیر نمی پذیرد. شناخت از برند بر خرید از برند از طریق روابط برند که شامل رضایت از برند، اعتماد نسبت به برند و دلبستگی به برند است تأثیر می پذیرد