انبرک نوری، باریکه نور لیزر گاوسی کانونی شده ای است، که به ذرات کوچک تر از 100 میکرومتر نیرویی از مرتبه پیکونیوتن وارد می کند. آن چه که انبرک نوری را مورد توجه قرار داده است، توانایی آن در نگه داشتن و به تله انداختن ذرات مختلف است. ذرات زیستی، اتم ها، ذرات دی الکتریک با اشکال مختلف، نانو ذرات فلزی و ... توسط انبرک نوری به تله می افتند. چرخش ذرات به تله افتاده در اثر نیروهای نوری حایز اهمیت است. از این رو آزمایشی را که در دانشگاه کنستانز انجام شده است، مورد بررسی قرار می دهیم. در این آزمایش میکروکره ای شفاف که نیمی از آن با لایه های فلزی پوشیده شده است در انبرک نوری قرار می گیرد. ذره در شدت های پایین نور لیزر به دام می افتد. با افزایش شدت، ذره شروع به چرخیدن می کند. به کمک شبیه سازی، نیروی وارد بر میکروکره کلاه دار(که در انبرک نوری قرار گرفته است) را محاسبه کرده ایم. همچنین عمق تله اندازی ذره، که برای آزمایشگران پوشیده بوده است را به دست آورده ایم. میکروکره کلاه دار در عمق های بیش تر از 0.45 برابر شعاع کره به تله می افتد . ل می افتد