رضایت شغلی را می توان نوعی احساس مثبت یا منفی فرد نسبت به کارش و یا مترادف با تلقی و نگرش مثبت افراد نسبت به شغل شان دانست. تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر هماهنگی بین تحصیلات و شغل کارشناسان ستادی دانشگاه علوم پزشکی شیراز بر رضایت شغلی آنان انجام شده است. هدف این پژوهش، پی بردن به میزان هماهنگی بین شغل و رشته تحصیلی کارکنان مذکور و تاثیر این هماهنگی بر رضایت شغلی آنها ست. روش تحقیق استفاده شده، پیمایش است که با استفاده از ابزار پرسشنامه به جمع آوری اطلاعات پرداخته و تلاش کرده است که به تبیین مناسبی از عوامل موثر بر رضایت شغلی که از تئوری ها و نظریات رضایت شغلی استخراج نموده، دست یابد. تمامی 1008 نفر کارشناسان ستادی دانشگاه علوم پزشکی شیراز جامعه آماری پژوهش را تشکیل می دهند که تعداد 293 نفر از آنها به عنوان نمونه و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. پرسشنامه این تحقیق با استفاده از پرسشنامه های استاندارد رضایت شغلی تهیه و بر اساس طیف لیکرت تدوین شده است. پایایی آن براساس الفبای کرونباخ 0.957 بدست آمده است. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده ازنرم افزارspss تحلیل شده که حاکی از وجود رابطه بین هماهنگی شغل و رشته تحصیلی افراد با رضایت شغلی آنهاست. علاوه بر این تاثیر متغیر های انگیزش، فرصت ارتقاء، رضایت از سطح درآمد، مهارت و استعداد وشرایط محیطی کار، همکاران و متغیرهای زمینه ای نیز بر رضایت شغلی مورد بررسی قرار گرفته است. برای بررسی ارتباط بین این متغیرها پس از توصیف نتایج از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یک-طرفه، و تحلیل مسیر- رگرسیون چند گانه- استفاده شده است.