تحقیق حاضر با الهام از مشاهده آمار نسبتا چشمگیر ادامه تحصیل پرستاران در رشته های غیر پرستاری و درموارد بسیاری رشته های غیر مرتبط انجام شده است .محقق در این پژوهش به بررسی تاثیر رضایت شغلی و تعهد سازمانی درادامه تحصیل پرستاران در رشته های غیر مرتبط پرداخته است. این مطالعه توصیفی از نوع پیمایشی است . جامعه آماری شامل کلیه کارشناسان ارشد پرستاری وکارشناسان پرستاری که دررشته های غیر پرستاری ادامه تحصیل داده بودند و در مراکز درمانی تحت پوشش دانشگاه های علوم پزشکی تهران،شهید بهشتی ،ایران وبقیه الله مشغول به کار بودند،می باشد. همچنین مصاحبه ای با گروهی از دانشجویان ترم آخر کارشناسی پرستاری و کارشناسان پرستاری که به صورت هدفمند انتخاب شده بودند انجام گرفت.دراین مطالعه از پرسشنامه محقق ساخته رضایت شغلی با مولفه های اختیار ،طراحی شغل ،سرپرستی ،حقوق و مزایا ،فرصت های پیشرفت و ارتقا وپایگاه اجتماعی حرفه پرستاری و همچنین متغیر تعهد سازمانی استفاده به عمل آمد.پرسشنامه فوق بین 250نفردر دو گروه آزمودنی توزیع گردید که تعداد 145 پرسشنامه کامل وقابل استفاده عودت داده شد.داده های بدست آمده با روش های آماری توصیفی( شاخص های مرکزی و پراکندگی) واستنباطی مورد تجریه وتحلیل قرار گرفتند. پرسش اصلی این پژوهش عبارت است از : آیا میزان رضایت شغلی و تعهد سازمانی دارای نقش اساسی بر ادامه تحصیل پرستاران در رشته های غیر مرتبط می باشد؟ نتایج پژوهش نشان دادند که هم کارشناسان ارشد پرستاری و هم پرستارانی که در رشته های غیر پرستاری ادامه تحصیل داده بودند از سطح متوسط رضایت شغلی برخوردار بودند. هردو گروه آزمودنی از مولفه های اختیار و طراحی شغل رضایت بالا و از مولفه های سرپرستی ،حقوق و مزایا ،فرصت های ارتقا و پایگاه اجتماعی حرفه پرستاری رضایت پایین تر از حد متوسط داشتند. همچنین تعهد سازمانی هردو گروه نیز در حد متوسط نظری پژوهش قرار داشت.اما از طرف دیگر کارشناسان ارشد پرستاری تمایل چندانی به تغییر حرفه خود نداشتند در حالیکه گروه دوم بطور معنی داری تمایل به تغییر حرفه خود داشتند و از این بابت بین دوگروه اختلاف معنی داری مشاهده شده است.