یکی از ویژگی های کشورهای توسعه یافته وجود بازارها و نهادهای مالی کارآمد است که ضمن ایفای نقش مهمی در اقتصاد کشور، زمینه ساز رشد اقتصادی و توسعه کشور می باشند. بورس اوراق بهادار تهران به عنوان اصلی ترین رکن بازار سرمایه در کشور، قادر است ضمن تجهیز پس اندازهای راکد در کشور و سوق دادن آن ها به سمت تولید در بخش های مورد نیاز، این رشد و توسعه را سرعت بخشد. از آنجا که عوامل خرد و کلان اقتصادی بسیاری بر بورس و شرکت های پذیرفته شده در بورس تأثیر گذارند، لازم است ضمن بررسی عوامل موثر بر بازده سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس، نوع رابطه و میزان تأثیر هر یک از این متغیرها بر بازار سرمایه کشور مشخص و اندازه گیری شود. هدف این تحقیق بررسی رابطه بین متغیرهای کلان اقتصادی و بازدهی سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس می باشد که با استفاده از تئوری قیمت گذاری آربیتراژ تاثیر برخی از این عوامل بر بازدهی مورد انتظار سرمایه گذاران مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق به بررسی 7 فرضیه در 2 دوره زمانی 1388- 1376و1388-1378 پرداخته شد. در این فرضیه ها رابطه نرخ رشد تولیدات صنعتی، تورم مورد انتظار، تورم غیر منتظره، مابه التفاوت نرخ بهره بلند مدت و کوتاه مدت، قیمت نفت، تولید ناخالص داخلی و نرخ برابری دلار مقابل ریال با بازدهی سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس مورد آزمون قرار گرفت. روش آماری مورد استفاده در این تحقیق، آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیونی می باشد. مدل ارایه شده جهت پیش بینی بازدهی سهام با استفاده از متغیرهای مستقل مورد بررسی در دوره اول و دوم نتایج یکسانی را به همراه داشت.