در این کار تحقیقاتی پورفیرین نامتقارن محلول در آب 5-(1-هگزادسیل پیریدینیوم-4-ایل)-10،15،20-تریس (1-بوتیل پیریدینیوم-4-ایل) پورفیرین کلرید و کمپلکس های نیکل (ii)و مس (ii) آن سنتز شدند، سپس خواص محلول آبی و برهمکنش این پورفیرین های نامتقارن با سورفاکتانت آنیونی سدیم دودسیل سولفات (sds) و سدیم بیس(2-اتیل هگزیل) سولفوسوکسینات (aot) با استفاده از طیف سنجی جذبی، نشر فلورسانس و تکنیک پراکندگی تشدید یافته نور (rls) مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان می دهد پورفیرین های مورد مطالعه در محلول آبی به صورت مونومر و یا انبوهه ضعیف هستند و با افزایش قدرت یونی به شکل انبوهه ملکولی نامنظم جهت گیری می نمایند. بررسی طیفی هرسه پورفیرین مورد مطالعه در برهمکنش با سدیم دودسیل سولفات نشان دهنده سه مرحله اساسی است، در غیاب سورفاکتانت پورفیرین ها به صورت مونومر هستند، افزایش اولیه غلظت sds به محلول آبی پورفیرین ها سبب تشکیل انبوه نوع h می گردد و با افزایش غلظت سورفاکتانت به بیش از غلظت بحرانی مایسل (cmc) مونومر مایسلی شکل می گیرد، اثر خاموش سازی طیف نشری mhxtb در مایسل sds نشان داد این پورفیرین درون مایسل sds جای گرفته است. برهمکنش الکترواستاتیکی بین پورفیرین و سر قطبی سورفاکتانت نقش اساسی در تعیین موقعیت ملکول پورفیرین در مایسل معکوس aot دارد، در (10< (w0حجم خیلی کمی از آب در مایسل معکوس قرار می گیرد و یک برهمکنش الکترواستاتیکی قوی بین پورفیرین های مورد مطالعه و گروه سر سورفاکتانت ایجاد می شود، با افزایش حجم آب (10< w0)، لایه های نازک و متوالی آب درون مایسل تشکیل می شوند و جاذبه کولنی بین پورفیرین سورفاکتانت کاهش می یابد. درنهایت، برهمکنش محلول آبی پورفیرین ها با سورفاکتانت aot منجر به تشکیل انبوهه نوع h می گردد.