با توجه به اینکه اکثر کارهای پردازش ماهواره ای معطوف به مسایل اکتشاف مواد معدنی بوده است لذا برای شناسایی و تفکیک واحد های مارنی تا کنون کار مشخصی انجام نگرفته است در این تحقیق به این امر پرداخته میشود

منطقه خوش ییلاق در ?30 ?55 –?00 ?55 شرقی و ?00 ?37 –?30 ?36 شمالی واقع شده است. مهمترین راه دست یابی به منطقه جاده آسفالته شاهرود- آزادشهر است که پس از طی کردن حدود 40 کیلومتر به منطقه مورد نظر می رسیم. سنگ های رسوبی پالئوسن در برش مورد مطالعه 5/105 متر ضخامت دارد که نسبت به ضخامت آن در مقطع تیپ که 1500متر است به مراتب تقلیل یافته و نشان میدهد با شروع زمان ائوسن در حالی که در منطقه خوش ییلاق شرایط قاره ای پالئوسن به دریایی تبدیل شده و سازند کربناته زیارت نهشته می شده، در البرز مرکزی شرایط قاره ای مذکور تداوم داشته و نهشته های آواری سازند فجن انباشته می شده است. بر اساس مطالعات صحرایی معلوم می گردد که سنگ های آواری مورد مطالعه به دو رخساره رسوبی مختلف قابل تفکیک است که عبارتند از : رخساره ی کنگلومرایی از نوع ارتوکنگلومرای پلی میکتیک که بخش اصلی این سنگ ها را تشکیل میدهد و رخساره ماسه سنگی از نوع لیتیک آرنایت که ضخامت و گسترش آن به مراتب کمتر می باشد. در منطقه خوش ییلاق سازند فجن با مرز نا پیوسته از نوع ناپیوستگی زاویه دار (angular unconformity) بر روی سنگ های آهکی دوره پرمین (سازند دورود) قرار گرفته و با سازند زیارت همراه بامرز تدریجی پوشیده می شود. بدین صورت که تغییرات لیتولوژیک از کنگلومرا با ماتریکس ماسه ای به ماسه سنگ و سپس سنگ آهک ماسه دار و بالاخره سنگ آهک مشاهده می شود ،به طوری که سنگ آهک ماسه دار مشاهده شده، قاعده سازند زیارت در منطقه مورد مطالعه را نشان می دهد.

منطقه مورد مطالعه در شمال غرب nw شهرستان شاهرود واقع گردیده است. طول جغرافیایی حوضه مورد بحث به 54^? ?32?^ 8 تا 54^? ?25?^ 0 محدود می شود و عرض جغرافیایی حوضه به 36^? ?27?^ 11تا 36^? ?31?^ 58 محدود می گردد. دسترسی به حوضه از طریق جاده آسفالته شاهرود- مجن و پس از طی 36km در جهت شمال غرب nw شهرستان شاهرود به شهر مجن می رسیم. پس از طی مسافتی به اندازه 18km از طریق جاده خاکی به محل پروژه می رسیم .دراین پروژه ابتدا مطالعات کتابخانه ای و سوابق تحقیقات قبلی در حوضه بررسی گردید. در ادامه طی پیمایش صحرایی در منطقه 20 نمونه در مسیر آبراهه ها برداشت شد .نمونه ها برای انجام آزمایشات xrd،گرانولومتری و هیدرومتری به آزمایشگاه فرستاده شد و نتایج آن به صورت نمودارهای هیستوگرام و فراوانی تجمعی ترسیم شد همچنین پارامترهای رسوب شناسی حوضه ( مد، میانه، میانگین، جورشدگی و...) بررسی شد. در بررسی های زمین شناسی در ناحیه سازندها شناسایی گردید و نقشه زمین شناسی ناحیه تهیه گردید.در طی پیمایش در حوضه رخساره ای سنگی و خصوصیات فیزیوگرافی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت.با تلفیق این اطلاعات با داده های هیدرولوژیکی و اقلیمی در ناحیه و با استفاده از مدل mpsiac، میزان فرسایش در ناحیه بررسی شد و در نهایت آورد سالانه رسوب در حوضه منتهی به سد مجن برآورد گردید.که این میزان 14 تن/هکتار/سال می باشد. در انتها پیشنهاداتی برای کاهش میزان رسوب وارد شده به مخزن سد و همچنین کاهش دبی سیلاب ها در حوضه ارائه شد که می توان به احداث بندهای سنگی – ملاتی ، خشکه چین ها ، ترکینست ها و.... اشاره نمود.

چکیده ندارد.

حوضه مورد مطالعه در این پایان نامه در بخش میانی هراز به عرض جغرافیایی 36 درجه و 1 دقیقه و 23 ثانیه الی 36 درجه و 17 دقیقه و 30 ثانیه شمالی و طول جغرافیایی 52 درجه الی 52 درجه 30 دقیقه شرقی و مساحت 1070 کیلومترمربع در شمال کشورمان واقع است . از نقطه نظر و سنگ شناسی منطقه مورد مطالعه بیشتر از سازندهای شمشک ، دلیچای، و تیزکوه است بطوریکه سنگهای گسترش یافته در شمال حوضه از طبقات ضخیم سنگهای ژوراسیک و دولومیتهای تریاس متعدد ضخیم لایه تشکیل شده است ، اما همین طبقات آهکی در منطقه عمارت توسط سنگهای شیل مارنی و ماسه ای قطع می شوند. هر چه از زیر حوضه علمستان عمارت به سمت زیر حوضه های نور، نمارستاق و آفن سر، پیش برویم سازند شمشک با سنگهایی از جنس شیل، زغال، ماسه سنگ دیده می شود. بطور کلی از جنوب حوضه به سمت شمال آن سنگها جوانتر و از رسوبات دوران چهارم، جز رسوبات آبرفتی و واریزه های جوان بندرت رخنمونی از آن ها دیده می شود. آب و هوای منطقه از نوع آب و هوای خزری مرطوب و نیمه مرطوب بوده بطوریکه جنوب حوضه از رطوبت و بارش کمتری برخوردار است و نوع بارش آن و مکانیسم آن تغییراتی حاصل شده و نوسانات دمایی و آب و هوای آن هم بیشتر است . از نگاه هیدرولوژی رودخانه های متعددی که همگی از شعبات فرعی و هم رودخانه هراز است در حوضه مورد مطالعه جریان دارند. کانون آبگیر رودخانه ها 90 درصد کوهستانی بوده جهت شعبات شرقی - غربی و از روند دره ها تبعیت می کند. رودخانه های حوضه بالاترین دبی را در فصل بهار و ماههای اردیبهشت و خرداد دارا هستند. از نگاه خاک شناسی بیشترین گستردگی با خاکهای رندزین ولیتوسل آهکی در جنوب حوضه و در محدوده شمال حوضه خاکهای قهوه ای جنگلی است . اشکال فرسایشی منطقه معلول عملکرد مشترک عوامل زمین شناسی و هیدرولوژیکی است که از اشکال عمده آن می توان فرسایش سطحی، شیاری، خندقی، توده ای نام برد. مورفولوژی حوضه حکایت از جوان بودن دارد در اکثر موارد شکل دره ها v شکل بوده و نیمرخ طولی رودخانه ها حاکی از عدم تعادل رودخانه است و نشان دیگری از جوان بودن ناهمواریهای منطقه است . وجود برخی اشکال مرفولوژی چون تراسهای آبرفتی نشان از تغییرات آب و هوایی و دگرگونیهای سطح دریای خزر است . بیشتر دره ها از ساختمان تکتونیک تبعیت می کنند. در پایان نتیجه گیری و پیشنهادات و راه حلهای قابل اجرا و متناسب با وضعیت منطقه ارائه شده است .