در این پژوهش هدف تعیین مدل حرکتی تجربی مناسب برای حرکت نفت سفید در محیط های خاکی بوده است. خاک مورد آزمایش خاک ماسه سیلتی با مقادیر مختلف درصد رس بوده که میزان جذب و نفوذ آلاینده tph موجود در نفت سفید در این خاک ها محاسبه شده است. پس از بررسی مبانی خاک و پراکنش آلاینده های گوناگون، بویژه آلاینده های آلی و نفتی در خاک، ارزیابی و مقایسه ای بین مدل های مختلف اختلاط ماسه سیلتی و درصد های مختلف رس در ستون های خاک در آزمایشگاه انجام شده است. برای مطالعه موردی این مدل، پالایشگاه تهران و انبار نفتی ری به عنوان یکی از موارد بالقوه بحران زای زیست محیطی، بررسی و خاک آن جهت ارزیابی پخش آلاینده ها انتخاب شد و نیز با بررسی آلاینده های موجود در مخازن، tph به خاطر فراوانی در مخازن و خطرآفرینی زیست محیطی، به عنوان آلاینده ی اصلی تحقیق تعیین شده است. با بکارگیری خاک مذکور و tph موجود در نفت سفید، آزمایش هایی انجام گرفت که مهمترین آنها، آزمایش جذب سطحی بود. نتایج نشان داد که با افزایش میزان رس از 5 تا 20% مقدار جذب و ضریب جذب افزایش می یابد و به طبع آن باعث کاهش میزان نفوذ می شود. پس از افزایش میزان رس از 20% بیشتر مقدار تغییرات جذب ثابت می شود و میزان نفوذ به شدت کاهش می یابد. همچنین در این پایان نامه با برازش داده های بدست آمده از آزمایش gc توسط روش رگراسیون مدل استنتاجی بدست آمده از متغییر های غلظت tph، عمق خاک، درصد رس و زمان، ضریب همبستگی 97/0 را نشان میدهد. همچنین نتیجه گرفته شد با دو برابر کردن میزان رس در ابتدا میزان جذب سه برابر شده و این میزان با افزایش رس کمتر می شود. در نهایت در مطالعه موردی شهر ری مدل ارائه شده مطابقت80 درصدی را نشان می دهد. احتمال آلودگی tph و غلظت آن را در خاک رسی شهر ری در عمق 25 سانتی متری به میزان 9 گرم بر لیتر کاهش را نشان می دهد.