نام پژوهشگر: محمد نجیم چشمیدری
محمد نجیم چشمیدری خسرو حسینی
پدیده خشکسالی در سال های اخیر به عنوان یکی از بلایایی محیطی موثر در زندگی انسان و دیگر جانداران، که فراوانی آن به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک کشور بسیار زیاد می باشد، خود را نمایان ساخته است. کاهش بارندگی و نزولات جوی و به تبع آن وقوع خشکسالی های پی در پی اثرات متفاوتی را بر روی آب های زیرزمینی، رطوبت خاک و جریانات سطحی بر جا می گذارد. مطالعه خشکسالی و پهنه بندی آن، استخراج و تحلیل هیدروگراف آبخوان ها و بررسی منحنی های بارش از نیازهای اساسی برنامه ریزی های مدیریتی منابع آب محسوب می شود. موقعیت حوضه دشت سمنان و قرار گرفتن آن در فلات مرکزی ایران و به تبع مقدار بارندگی اندک آن، اثرات مضاعفی را بر تشدید خشکی و وقوع خشکسالی در این منطقه دارد. نظر به آن که در این حوضه منابع آب سطحی محدود است و بیشتر نیازهای آبی ساکنین از منابع آب زیرزمینی تامین می شود. در این پژوهش ضمن بررسی وضعیت خشکسالی و پهنه بندی نتایج آن در حوزه آبریز در دوره آماری مورد مطالعه، ارتباط آن و سطح آب زیرزمینی با ترسیم نقشه های مربوطه و هیدروگراف واحد آبخوان، مورد تحلیل فضایی و زمانی قرار گرفت. نتایج نشان داد در بیشتر قسمت های آبخوان افت سطح ایستابی مشاهده می شود که در این میان قسمت های جنوب، جنوب شرق، شمال غرب و غرب آبخوان وضعیت بحرانی تر و قسمت های شمالی، شمال شرق به طرف مرکز، شرایط مساعدتری دارند. از لحاظ زمانی، تاثیر خشکسالی در آب های زیرزمینی با دو الی سه ماه تاخیر بروز کرده است.
محمد نجیم چشمیدری خسرو حسینی
پدیده خشکسالی در سال های اخیر به عنوان یکی از بلایایی محیطی موثر در زندگی انسان و دیگر جانداران، که فراوانی آن به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک کشور بسیار زیاد می باشد، خود را نمایان ساخته است. کاهش بارندگی و نزولات جوی و به تبع آن وقوع خشکسالی های پی در پی اثرات متفاوتی را بر روی آب های زیرزمینی، رطوبت خاک و جریانات سطحی بر جا می گذارد. مطالعه خشکسالی و پهنه بندی آن، استخراج و تحلیل هیدروگراف آبخوان ها و بررسی منحنی های بارش از نیازهای اساسی برنامه ریزی های مدیریتی منابع آب محسوب می شود. موقعیت حوضه دشت سمنان و قرار گرفتن آن در فلات مرکزی ایران و به تبع مقدار بارندگی اندک آن، اثرات مضاعفی را بر تشدید خشکی و وقوع خشکسالی در این منطقه دارد. نظر به آن که در این حوضه منابع آب سطحی محدود است و بیشتر نیازهای آبی ساکنین از منابع آب زیرزمینی تامین می شود. در این پژوهش ضمن بررسی وضعیت خشکسالی و پهنه بندی نتایج آن در حوزه آبریز در دوره آماری مورد مطالعه، ارتباط آن و سطح آب زیرزمینی با ترسیم نقشه های مربوطه و هیدروگراف واحد آبخوان، مورد تحلیل فضایی و زمانی قرار گرفت. نتایج نشان داد در بیشتر قسمت های آبخوان افت سطح ایستابی مشاهده می شود که در این میان قسمت های جنوب، جنوب شرق، شمال غرب و غرب آبخوان وضعیت بحرانی تر و قسمت های شمالی، شمال شرق به طرف مرکز، شرایط مساعدتری دارند. از لحاظ زمانی، تاثیر خشکسالی در آب های زیرزمینی با دو الی سه ماه تاخیر بروز کرده است.