تاثیر گذاری فلسفه بر سبک های هنری و معماری از دیرباز مورد توجه بسیاری از هنرمندان ، معماران و منتقدین بوده است. یکی از مکتب های اخیر فلسفی که بر معماری تاثیر فراوان داشته است تفکر دی ان کستراکشن است که توسط دریدا ارائه شده است. این سبک فلسفی و معماری در زمان ظهورش در اروپا و امریکا جنجال بسیاری به راه انداخت و موافقان و مخالفان بسیاری داشت. رواج این مکتب را می توان در اواخر دهه هشتاد و نود و نقطه اوج آن را سال 1988 و نمایشگاه معماران دی ا کنستراکتیویست در نیویورک دانست . تاکید این پایان نامه یافتن حلقه هایی است که معماری و فلسفه را در سبک دیکانستراکشن به هم پیوند می زند . در این میان نقش مباحث فلسفی اندیشه های دریدا مانند تفاوط، رد، تصمیم ناپذیرها را به راحتی می توان در معماری دنبال کرد . لذا نخست با شرح این تعاریف فلسفی به تبیین نقش کلیدی آنها در معماری پرداخته و سپس با ذکر نمونه هایی از کاربرد آن در معماری توسط معماران صاحب نام این سبک به اهمیت نقش این اندیشه در معماری تاکید خواهم کرد.