به منظور بررسی تاثیر کودهای زیستی نیتروکسین و شیمیایی بر ویژگی های کمی و کیفی ذرت دانه ای رقم ماکسیما، آزمایشی در سال 1389 در ایستگاه تحقیقاتی شیراز به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. عامل اول شامل کود زیستی نیتروکسین در سه سطح 0، 50 و 100 درصد توصیه شده (1لیتر کود برای 30 کیلوگرم بذر) و کود شیمیایی عامل دوم در سه سطح شامل: عدم مصرف کود (شاهد)، 200 کیلوگرم در هکتار اوره با 150 کیلوگرم در هکتار فسفات آمونیم و 400 کیلوگرم درهکتار اوره با 300 کیلوگرم در هکتار فسفات آمونیم بودند. نتایج نشان داد که کود زیستی تاثیر معنی داری بر وزن ریشه در مراحل مختلف نمونه برداری داشت، پروتئین دانه، کلروفیل، کربوهیدرات، سدیم، پتاسیم، تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، عملکرد دانه، بیولوژیک، شاخص برداشت و وزن هزار دانه تحت تاثیر کود زیستی نیتروکسین قرار گرفتند. بیشترین میزان ویژگی های فوق در تیمار صد در صد کود زیستی مشاهده شد. تاثیر کود شیمیایی بر وزن ریشه، تعداد تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، عملکرد دانه، بیولوژیک، شاخص برداشت، وزن هزار دانه، میزان کلروفیل و کربوهیدرات معنی دار شد. اثر متقابل کود زیستی و کود شیمیایی بر وزن ریشه در مراحل مختلف نمونه برداری، پتاسیم، پروتئین، کلروفیل، عملکرد بیولوژیک، کربوهیدرات و وزن هزار دانه معنی دار شد و بیشترین عملکرد بیولوژیک از کاربرد بالاترین سطح کود زیستی و کود شیمیایی حاصل شد. این گونه به نظر می رسد که کاربرد کود زیستی توام با کود شیمیایی یک راه مناسب برای افزایش عملکرد و کاهش آلودگی های محیطی باشد.