این پژوهش مستند به یافته های طرح ملی سنجش سرمایه اجتماعی در ایران(1386) می باشد که تلاش شده است وجوه اشتراک و افتراق سرمایه اجتماعی بین دو مرکز استان آذربایجان شرقی(تبریز) و آذربایجان غربی(ارومیه) مشخص و تجزیه تحلیل لازم صورت پذیرد با استفاده از نظرات و رویکردهای موجود در سرمایه اجتماعی می توان چنین نتیجه گرفت که سرمایه اجتماعی در دو شهر تبریز و ارومیه بر اساس داده های طرح فوق ارتباط معنی داری با دین،مذهب و قومیت دارد که مقدار سرمایه اجتماعی در تبریز93/1 و در ارومیه 83/1 می باشد و بیشترین مقدار سرمایه اجتماعی مربوط به قوم کرد با 58/2 و کمترین آن مربوط به قوم عرب با 2 درصد بوده در بین مذاهب نیز بیشترین مقدار سرمایه اجتماعی مربوط به مدهب سنی با 43/2 و کمترین آن مربوط به مذهب شیعه با 84/1 می باشد. چناچه جامعه با استفاده از نهادها و ساختارهای موجود نتواند بین ادیان و اقوام مختلف بر اساس سند چشم انداز احساس ایرانی بودن در آحاد ملت را تقویت کند روز به روز شاهد فرسایش سرمایه اجتماعی خواهیم بود و در خلاء آن با تقویت سرمایه اجتماعی درون گروهی بین ادیان و اقوام مختلف بستر آسیب های اجتماعی فراهم می شود. در این پژوهش ضمن بررسی و آنالیز مقدار سرمایه اجتماعی در دو شهر( ارومیه و تبریز)، به علل تفاوت های آنها نیز اشاره شده است.